Serbia testuje zmodernizowany pocisk przeciwlotniczy [WIDEO]

Testy ogniowe nowego wariantu pocisku RLN-IC/170 zostały zrealizowane 22 maja na poligonie "Pasuljanske Livade" w obecności przedstawicieli sił zbrojnych i ministra obrony Serbii Aleksandra Vulina oraz wiceministra zasobów materiałowych Nenada Miloradovicia. Zmodyfikowana rakieta została wystrzelona w stronę symulowanego celu termicznego w postaci 120 mm moździerzowego pocisku oświetlającego, gdyż był to test systemu naprowadzania na podczerwień. Jako wyrzutni użyto zmodyfikowanego pojazdu PASARS FM-1, który w miejscu armaty 40 mm miał pojedynczą wyrzutnię rakiet.

Po próbnym strzelaniu wiceminister zasobów materiałowych Nenad Miloradović przedstawił możliwości produkcji i rozwoju pocisku RLN-IC/170-II, który jest w całości produktem krajowym. Jest to najnowszy wariant tego pocisku, który zaczynał jako licencyjna rakieta rosyjska powietrze-powietrze R-13M, oparta na pierwszych wersjach AIM-9 Sidewinter. Wersja opracowana dla zestawów przeciwlotniczych PASARS, zaprezentowanych po raz pierwszy w 2017 roku, otrzymała oznaczenie RLN-IC/170. Zastosowano w niej nowszy, serbski system naprowadzania oraz mocniejsze silniki dostosowujące pocisk do wystrzelenia z wyrzutni naziemnej. Na skutek tych zmian pierwsza generacja tych rakiet miała charakterystycznie większą średnicę niż R-13M, poza częścią głowicy i systemu naprowadzania, które zachowano z rakiety powietrze-powietrze. W nowej, testowanej obecnie wersji rakiety RL-IC/170 zwiększono średnicę całego pocisku i jak informuje ministerstwo obrony Serbii, zastosowano nowy, ulepszony system naprowadzania na podczerwień, cyfrowe sterowanie oraz głowicę o zwiększonym kalibrze z zapalnikiem zbliżeniowym. Podobnie jak silniki rakietowe, wszystkie te elementy są produkcji krajowej. 

Nowy wariant pocisku przeznaczony jest do zmodyfikowanej wersji zestawów przeciwlotniczych PASARS FM-2, który stanowi trzecią generację systemu PASARS-16. Artyleryjsko-rakietowy zestaw bazuje na lekko opancerzonym podwoziu wysokiej mobilności FAP 2026BS/AV w układzie 6X6. Z przodu znajduje się trzyosobowa, opancerzona kabina załogi, natomiast uzbrojenie jest umieszczone w jednoosobowej wieży. Centralnie jest w niej umieszczona, produkowana na licencji armata automatyczna Bofors L/70 kalibru 40 mm. Na lewo od armaty jest kabina operatora, natomiast po prawej podwójna wyrzutnia pocisków kierowanych RL-IC/170. Rozważano również uzbrojenie PASARS we francuskie pociski Mistral.

Serbia pilnie potrzebuje nowych systemów przeciwlotniczych, które zastąpią używane obecnie kołowe wyrzutnie 9K31M Strieła-1M i gąsienicowe 9K35M Strieła-10M w czterech dywizjonach przeciwlotniczych w brygadach wojsk lądowych. Potrzebne jest również uzbrojenie kolejnych dwóch dywizjonów sił powietrznych, przeznaczonych w głównej mierze dla obrony lotnisk. Stad szybki rozwój systemu PASARS, ale też zakup m. in. zestawów Pancyr-S1 w Rosji, których dostawa zaplanowana jest na bieżący rok.