Rosja: Gąsienicowo-kołowy BWP trafił do muzeum

Przed przekazaniem do muzeum bojowy wóz piechoty (BWP) „Obiekt 19” przeszedł sześciomiesięczny remont, dzięki czemu mógł on samodzielnie wjechać na stanowisko wystawiennicze. Obecnie można go obejrzeć w strefie drugiej muzealnego kompleksu.

Przekazanie „Obiektu 19” oznacza, że w Rosji ostatecznie zrezygnowano z transporterów kołowo-gąsienicowych. Pomysł ten powstał w latach sześćdziesiątych w biurze projektowym Ałtajskiej fabryki traktorów w miejscowości Robcowskoje współpracującym z akademią wojsk pancernych. Maszyna została opracowana od podstaw, ale prototyp BWP, który wyprodukowano w 1965 r. z wyglądu bardzo przypominał transporter opancerzony BRDM-2.

Najważniejszą innowacją był jednak sam napęd, który pozwalał zarówno na szybkie przemieszczanie się po drogach z maksymalną prędkością 80 km/h (dzięki czterem kołom), po bezdrożach (dzięki gąsienicom), jak i po wodzie z prędkością 10 km/h (dzięki dwóm pędnikom strugowodnym podobnym do tych, jakie zastosowano w BWP-1). Sam układ gąsienicowy był opuszczany tylko w razie konieczności. Można to było zrobić w ciągu 15-20 sekund zarówno w czasie postoju, jak i w ruchu.

„Obiekt 19” był napędzany silnikiem z chłodzeniem wodą o mocy 300 KM. Jego załogę stanowiły dwie osoby. Kierowca-mechanik miał swoje miejsce z lewej strony kadłuba, natomiast dowódca – z prawej. Każdy z nich posiadał własny właz ewakuacyjny. W kabinie desantu było miejsce dla 8 żołnierzy. Dostawali się oni do wnętrza przez jeden właz osłonięty klapami na górnej części kadłuba.

Uzbrojenie dla „Obiektu 19” było narzucone wymaganiami rosyjskiej armii. Miał to być bowiem kompleks uzbrojenia opracowany w tulskich zakładach KB Proborostrojenije składający się z kompaktowej wieży z miejscem dla 1 operatora. Wieża ta była wyposażona w armatę gładkolufową kalibru 73 mm 2A28 Grom” (z systemem automatycznego ładowania i zapasem 40 pocisków), sparowany z nią karabin maszynowy PKT kalibru 7,62 mm oraz wyrzutnię kierowanych rakiet przeciwpancernych 9M14M „Malutka”. Pojazd ważył w sumie 13,1 ton, miał długość 6,83 m, szerokość 2,87 m i wysokość 2,1 m.

Ostatecznie zakończyło się jedynie na zbudowaniu prototypu, ponieważ w konkursie na bojowy wóz piechoty wygrał „Obiekt 765”, z którego powstał sławny BWP-1. Rosjanie nie zniszczyli jednak „Obiektu 19” uznając, że koncepcja w nim zastosowana może być jeszcze użyteczna.

Połączenie zalet pojazdów gąsienicowych i kołowych wymagało jednak skomplikowanych rozwiązań technicznych (np. układu opuszczania gąsienic usytuowanego pomiędzy osiami kół przednich i tylnych), które ostatecznie zadecydowały o przekazaniu prototypu: najpierw do magazynów, a później do muzeum.