Rosja: ASWK „Kord” dla snajperów Zachodniego Okręgu Wojskowego

Rosyjscy żołnierze na zachodzie Rosji otrzymają w 2017 r. „kompleks snajperski 6S8-1”, który ma służyć do rażenia siły żywej i lekko opancerzonego sprzętu wojskowego przeciwnika do zasięgu 2000 m. W skład „kompleksu” wchodzi karabin snajperski kalibru 12,7 mm ASWK „Kord” (аrmiejska snajperskaja wintowka krupnokalibiernaja) oraz celowniki optyczne do działania w dzień i w nocy. Jako amunicję wykorzystuje się standardowe naboje 12,7x108 mm od karabinów dużego kalibru NSW „Utios” i „Kord”: 7N34 (snajperski), BZ (przeciwpancerny - zapalający) z kulą B-32, BZT-44 (przeciwpancerny - zapalający), BZT-44M. Rosjanie poinformowali, że snajperzy Zachodniego Okręgu Wojskowego przechodzą w tej chwili szkolenie z założeniem, że mają być skuteczni do odległości 1500 m.

Komunikat o nowym uzbrojeniu w ZOW był dla obserwatorów pewnym zaskoczeniem. Karabiny ASWK „Kord” rozpoczęto bowiem wprowadzać do wojsk już pod koniec 2014 r. Wtedy rzeczywiście informowano, że trafią one do Wschodniego Okręgu Wojskowego, ale jest mało prawdopodobne, by nie otrzymały go również inne rejony Federacji Rosyjskiej.

Nie jest znana liczba ASWK, jakie dostarczono rosyjskiej armii w ciągu tych trzech lat. Przypuszcza się, że w pierwszej kolejności otrzymali je snajperzy ze Specnazu. Świadczą o tym wpisy na rosyjskich portalach poświęconych uzbrojeniu Wojsk Specjalnych Federacji Rosyjskiej. To właśnie tam znajduje się najwięcej informacji na temat tych karabinów.

Przełomem były prawdopodobnie działania w Syrii, gdzie Rosjanie zabrali ze sobą również ASWK. Były one tam wykorzystywane prawdopodobnie jako broń kontrsnajperska i przeciwsprzętowa. Okazało się bowiem, że przy zwalczaniu pojazdów terenowych doraźnie dozbrajanych (np. w ciężkie karabiny maszynowe) karabiny snajperskie dużego kalibru sprawdzają się bardzo dobrze i są bardzo efektywne biorąc pod uwagę stosunek koszt-efekt. Dodatkowo nie powodują strat ubocznych, jakie zawsze mogą powstać przy użyciu rakiet przeciwpancernych lub artylerii. Prawdopodobnie właśnie wskutek takich doświadczeń z Syrii przyśpieszono proces wprowadzania karabinów ASWK do rosyjskiej armii.

Karabin ten ma masę 12,5 kg (bez amunicji i celowników optycznych) i długość 1420 mm. Magazynek pudełkowy mieści pięć nabojów. Szybkostrzelność określa się na 10 strzałów na minutę. Karabin, według konstruktorów, jest bardzo wytrzymały. Przykładowo, według oficjalnych danych lufa o długości 1000 mm może wytrzymać nawet 5000 wystrzałów.

Jest to karabin zbudowany w układzie bezkolbowym – bullpup (w którym komora zamkowa znajduje się za mechanizmem spustowym), a więc o konstrukcji rzadko spotykanej w rosyjskiej armii. Próby szerszego wprowadzania tego rozwiązania zawsze spotykały się tam z oporem, o czym świadczy zarzucenie prac nad takimi karabinkami automatycznymi jak TKB-011 (Afanasjewa), TKB-022 (Korobowa), TKB-059 (Korobowa), TKB-408 (Korobowa) oraz wprowadzenie karabinka OC-14 „Groza” (Tuleszy i Lebiediewa) i A91 jedynie do niektórych pododdziałów rosyjskiego ministerstwa spraw wewnętrznych i Specnazu.

Sytuacja się jednak zmienia i Rosjanie zaczynają się przekonywać do tego rodzaju rozwiązania. Ma ono kilka wad, ale ma również dwie, ważne zalety: możliwość skrócenia broni przy tej samej długości lufy i mniejszy podrzut. Jest to więc idealne uzbrojenie dla wojsk powietrzno-desantowych. Być może to właśnie dlatego w 2013 r. wprowadzone na uzbrojenie rosyjskiej armii dwa karabiny w układzie bullpup: snajperski – AWS „Kord” oraz dwuśrodowiskowy (także do strzelania pod wodą) typu ADS.