Rakietowe Tornado dla rosyjskiej artylerii

Rosyjscy artylerzyści rakietowi mają otrzymać konkretnie systemy Tornado-G (zmodernizowana wersja BM-21 Grad) oraz Tornado-S (zmodernizowana wersja BM-30 Smiercz). Ich wprowadzenie do służby liniowej umożliwi znaczące podniesienie dotychczasowych zdolności bojowych rosyjskiej artylerii rakietowej na szczeblu taktycznym i operacyjnym w rosyjskiej armii.

Tornado-G to zmodernizowana polowego systemu rakietowego BM-21 Grad. System ten składa z wieloprowadnicowej wyrzutni rakiet niekierowanych kal. 122 mm osadzonej na nośniku w postaci wojskowego samochodu ciężarowego Ural-375D lub Ural-4320. Modernizacja do standardu 2B17M Tornado-G ma na celu maksymalną automatyzację tego systemu i obejmuje m.in. instalacje nowoczesnego systemu kierowania ogniem, który współdziała z wozem dowodzenia Kapustynik-BM, a także układu nawigacji satelitarnej i automatycznego systemu nakierowania i odpalania wyrzutni. Dzięki tym wprowadzonym zmianom, według deklaracji producenta, zmniejszy się czas, od zajęcia pozycji ogniowej do otwarcia ognia, do niecałych 6 minut oraz zredukowano obsługę wyrzutni z 3 do 2 żołnierzy.

Tornado-S stanowi natomiast głęboką modernizację polowego systemu rakietowego BM-30 Smiercz. System ten składa się z wieloprowadnicowej wyrzutni rakiet kierowanych lub niekierowanych kal. 300 mm osadzonej na nośniku w postaci wojskowego samochodu ciężarowego KamAZ-63501. W ramach modernizacji skrócono czas potrzebny na przejście od pozycji transportowej do gotowości bojowej i zmiany stanowiska bojowego oraz zwiększono szybkostrzelność i zasięg skuteczny tego systemu do 90 km. Tornado-S oprócz standardowych pocisków rakietowych kal. 300 mm może wykorzystywać także inteligentną i programowalną amunicję. Obecnie trwają także prace nad pociskami rakietowymi o donośności 200 km.

Obecnie w SZ FR realizowany jest obecnie proces modernizacji posiadanych rakietowych systemów artyleryjskich BM-21 Grad, BM-27 Uragan i BM-30 Smiersz odpowiednio do standardów Tornado-G, Tornado-U i Tornado-S. Pierwsze z nich trafiają do pododdziałów artylerii rakietowej na szczeblu pułków i brygad, a pozostałe dwa na szczeblu dywizji i armii.