Przemysł Zbrojeniowy
MSPO 2020: Ładunki i uzbrojenie z WITU
Na tegorocznym XXVIII Międzynarodowym Salonie Przemysłu Obronnego Wojskowy Techniczny Uzbrojenia prezentuje szeroką gamę oferowanych przez siebie autorskich rozwiązań w zakresie specjalnych ładunków wybuchowych, a także wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych czy amunicji krążącej.
>>> MIĘDZYNARODOWY SALON PRZEMYSŁU OBRONNEGO MSPO 2020 - SERWIS SPECJALNY DEFENCE24.PL <<<
Ładunek specjalny Skorpion
Pierwszą z prezentowanych nowości w zakresie specjalnych ładunków wybuchowych jest ładunek specjalny Skorpion, który jest ładunkiem kumulacyjnym o regulowanej zdolności przebicia. Jego głównym zadaniem jest niszczenie różnego rodzaju amunicji, a w tym niewybuchów i niewypałów. Unikatowana konstrukcja pozwala na bezpieczną utylizację środków bojowych o zróżnicowanym wagomiarze i zawierających różnorodne materiały wybuchowe.
Sam proces odbywa się przy wykorzystaniu efektora w postaci specjalnego ładunku kumulacyjnego w postaci spiralnej wkładki kumulacyjnej. Do zainicjowania potrzebuje ona zapalnika elektrycznego (np. ERG) lub spłonki typu 8-ATAT z lotem prochowym, którego mocowanie w korpusie ładunku jest łatwe i proste oraz uniemożliwia jego samoistne wysunięcie. Sam ładunek dzięki magnetycznym łapom o dużym zakresie regulacji jest stabilnie montowany na neutralizowanym obiekcie, w tym o zróżnicowanej wielkości i kształcie. Neutralizacja niebezpiecznych obiektów odbywa się dwa różne sposoby: poprzez deflagrację lub detonację w zależności od wybranych ustawień ładunku. W tym drugim przypadku należy zwiększyć zdolność przebicia do maksimum.
Pomimo niewielkiej masy i rozmiarów system może penetrować skorupy pocisków o bardzo grubej ściance dochodzącej do 80 mm. Zdolności to umożliwiają sprawne niszczenie przeciwpancernej amunicji artyleryjskiej z zapalnikami dennymi. System ten może być także wykorzystywany do klasycznych prac saperskich, a w tym również niszczenia nowoczesnej amunicji elaborowanej małowrażliwymi materiałami wybuchowymi. Produkt ten może stanowić niezwykle interesujące rozwiązanie dla wojskowych patroli saperskich zajmujących się neutralizacją amunicji i ładunków wybuchowych.
Uniwersalny ładunek specjalny
Drugą z prezentowanych nowości w zakresie specjalnych ładunków wybuchowych jest uniwersalny ładunek specjalny, którego głównym zadaniem jest wykonywanie prac inżynieryjno-saperskich, a także prowadzenie działań specjalnych (dywersyjnych). Ładunek składa się z kilku elementów: pokrywy, korpusu wewnętrznego, ładunku kumulacyjnego (wkładki kumulacyjnej z materiałem wybuchowym i obudową), korpusu zewnętrznego z magnesami, stalowych uchwytów mocujących, a także dwóch wzmocnionych gwoździ do przymocowywania ładunku do obiektów wykonanych np. z drewna lub betonu.
Ładunek specjalny może być inicjowany na cztery różne sposoby: elektrycznym zapalnikiem (np. ERG), zapalnikiem ogniowym (np. lont prochowy), nieelektronicznym systemem detonacji ciągłej (np. STS) czy czasowym układem elektronicznym. Mała całkowita systemu wynosi ok. 400 g, a samego materiału wybuchowego ok. 280 g. Deklarowana przebijalność wynosi odpowiednio dla: płyty pancernej ok. 250 mm, ściany żelbetonowej ponad 700 mm, a belki drewnianej (wzdłuż) do 1,5 m.
Cechą charakterystyczną systemu jest możliwość trzystopniowego regulowania odległości pomiędzy podstawą wkładki kumulacyjnej a obiektem-celem. Regulacja odbywa się za pomocą teleskopowego rozsunięcia korpusu zewnętrznego. Pozwala to na uzyskanie szerokiego spektrum oddziaływania strumienia kumulacyjnego na obiekty wykonane z różnych materiałów (jak np. drewno, beton lub stal) oraz utrzymania efektu niszczącego za rażonym celem.
Ładunek może być mocowany do różnego rodzaju obiektów, a w tym: drewnianych lub betonowych za pomocą jednego z dwóch stalowych uchwytów, metalowych za pomocą magnesów umieszczonych w dolnej części korpusu zewnętrznego czy też z tworzyw sztucznych dzięki zastosowaniu klejonych taśm dwustronnych. Dodatkowo na zewnętrznej części korpusu zewnętrznego znajdują się dwa pionowe występy posiadające otwory, które pozwalają na mocowanie ładunkó w sytuacjach niestandardowych.
MOSKIT LR i SR
WITU prezentuje także swoje dwie najnowsze projekty wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych dalekiego i krótkiego zasięgu MOSKIT LR i MOSKIT SR. Oba systemy przeznaczone są do zwalczania czołgów i wozów bojowych oraz śmigłowców w zawisie. Obie konstrukcje zostały opracowane w wersji przenośnej, które są przystosowane do przenoszenia odpowiednio przez dwóch i jednego żołnierza. Dodatkowo wersja LR może być montowana na pojazdach i śmigłowcach.
Oba systemy mają pracować w trybach: wystrzel i zapomnij oraz wystrzel i koryguj, a także prowadzą atak z górnej półsfery lub na wprost. Ich zasięg wynosi odpowiednio od 10 do 2500 m oraz od 10 do 5000 m, a przebijalność tandemowej głowicy kumulacyjnej waha się od 700 do 800 mm z ERA. Masa systemów wynosi odpowiednio 18 i 20 kg (z czego trójnóg w wersji LR waży dodatkowo 6 kg). Pociski transportowane i wystrzeliwane są z Pojemników Transportowo-Startowych (PTS), a namierzanie ma odbywać się przy pomocy Przyrządu Obserwacyjno-Celowniczego (POC).
StingFly
WITU zdecydowało się także na przygotowanie własnego systemu amunicji krążącej StingFly. System ten służy do precyzyjnego rażenia celów wysokowartościowych za pomocą Inteligentnego Systemu Manewrującego – ISM. Składa się z bezzałogowego statku powietrznego w układzie płatowca o masie całkowitej nieprzekraczającej 6 kg oraz głowicy bojowej z rodziny GX-1. Maksymalna prędkość wynosi 180 km/h, a przelotowa 180 km/h, podczas gdy pułap maksymalny wynosi 2000 m, a operacyjny 300 m. System może operować w trybie pełni autonomicznego lotu w odległości od 5 do 15 km od operatora przez 30 minut. Start systemu odbywa się z zasobnika pirotechnicznego przenoszonego przez jednego żołnierza. W przypadku wykonania misji w trybie zwiadowczym, może on zostać odzyskany dzięki możliwości lądowania na spadochronie.
Głównym elementem systemu ma być opracowany w WITU VideoTracker, który ma przechwytywać, analizować i kierować platformą bezzałogową do momentu neutralizacji celu nawet w przypadkach zakłócenia łącza radiowego lub sygnałów pozycjonujących. Łączność odbywa się na siatce połączeń, które łączą bezzałogowce z pulpitem operatora systemów. Dzięki temu rozwiązaniu operator może sterować jednocześnie grupą takich systemów, które dzieli na zwiadowcze i bojowe. Dodatkowo dzięki możliwości zastosowania różnego rodzaju głowic bojowych z rodziny GX-1 system ten jest zdolny do rażenia zarówno w dzień jak i w nocy zróżnicowanych celów takich jak wozy bojowe, zgrupowania wojsk, gniazda karabinów maszynowych czy pojazdy transportowe.
>>> MIĘDZYNARODOWY SALON PRZEMYSŁU OBRONNEGO MSPO 2020 - SERWIS SPECJALNY DEFENCE24.PL <<<