Europejski radar w tarczy antyrakietowej

Koncern Indra potwierdził, że opracowany przez niego przewoźny radar obrony powietrznej Lanza 3D DADR (Deployable Air Defence Radar) przeszedł pomyślnie testy NATO, potwierdzając swoją zdolność do wykrywania i śledzenia taktycznych pocisków balistycznych. Jak na razie radar ten jest wykorzystywany przez hiszpańskie i brytyjskie siły powietrzne, oraz został zaakceptowany jako element ekspedycyjnego, natowskiego komponentu dowodzenia i kontroli siłami powietrznymi DAC (deployable air command and control component).

Wbrew pozorom pomyślne wyniki testów przeprowadzonych przez NATO to sukces nie tylko inżynierów z koncernu Indra. Radar Lanza 3D DADR powstał bowiem przy wsparciu hiszpańskiego Ministerstwa Obrony oraz Ministerstwa Przemysłu, Turystyki i Handlu. Założenia i wymagania przygotowane przez te resorty okazały się na tyle przemyślane, że opracowana na ich bazie stacja radiolokacyjna wykazała się zdolnością: „do wykrywania i śledzenia tego taktycznych pocisków balistycznych, zapewniając centrom kontroli i dowodzenia ruchem lotniczym informacje wczesnego ostrzegania, wymagane do neutralizacji ataku lub łagodzenia jego skutków".

Badania były bardzo szczegółowe i zostały przeprowadzone w Centrum Oceny i Analizy Radioelektronicznej CEAR (Centro de Evaluación y Análisis Radioeléctrico) Narodowego Instytutu Technologii Kosmicznych INTA (Instituto Nationale de Técnica Aeronáutica) w Guadalajarze. Do testów wykorzystano kompleks narzędzi certyfikujących agencji NATO NSPA (NATO Support and Procurement Agency), składający się z naziemnej stacji kontroli misji i podsystemu umieszczonego na średniej wielkości dronie, który symulował powrotne sygnały radarowe, odbite przez pocisk balistyczny.

Podczas kolejnych scenariuszy testowano „różne profile lotu tej klasy pocisków, w różnych trajektoriach motorycznych i balistycznych. Uwzględniono również różne punkty startu i uderzenia oraz trajektorie o różnych długościach i/lub wysokościach". W czasie prób wykazano, że radar Lanza 3D DADR bez problemu pozwala na inicjowania toru i śledzenia niewielkich, bardzo szybko poruszających się celów. W oparciu o te dane system obróbki okazał się być w stanie „oszacować różne parametry trajektorii lotu pocisku, potrzebne do uruchomienia działań ofensywnych, defensywnych i rozpoznawczych, pozwalających na określenie punktu startu, punktu uderzenia, punktu przechwycenia itp.".

Lanza 3D to stacja radiolokacyjna pracująca w paśmie L, wykrywająca cele na odległości ponad 470 km i pułapie ponad 30 km. Jest ona wyposażona w obrotową antenę ścianową zbudowaną z kilkunastu poziomych wierszy, w których kształtowanie wiązki nadawczej odbywa się przez fazowe kontrolowanie półprzewodnikowych modułów nadawczych. Całością steruje specjalistyczne oprogramowanie, które dostosowuje charakterystykę antenową do występującego zagrożenia.