Brytyjczycy z kolejnym problemem. Tym razem z czołgami

Rząd Wielkiej Brytanii ma pracować wraz z przemysłem nad zabezpieczeniem niezbędnych materiałów oraz zredukowaniem ryzyka tzw. wąskich gardeł w programie modernizacji czołgów Challenger 2 do standardu Challenger 3. Poseł Partii Pracy Luke Akehurst wystosował interpelację poselską do Ministerstwa Obrony.

Minister Obrony Luke Pollard odpowiedział na te pytania, zapewniając, że Ministerstwo Obrony aktywnie współpracuje z przemysłem, aby zapewnić jak najszybsze dostawy czołgów Challenger 3. Podkreślono, że trwają prace nad zabezpieczeniem niezbędnych materiałów oraz redukcją ryzyka. Pojawiły się na razie niepotwierdzone głosy mówiące o możliwych problemach ze starymi kadłubami poddawanymi modernizacji.

Do budowy czołgów Challenger 3 wykorzystywane są stare kadłuby czołgów Challenger 2, które są modernizowane poprzez wymianę modułów pancerza specjalnego i innych podzespołów. Pojawiają się jednak ostrzeżenia o tym, że kadłuby te są bardzo zużyte, o fakcie, że w czasach, gdy je projektowano i produkowano, panowały zupełnie inne standardy, jeśli chodzi o precyzję projektowania, produkcji oraz utrzymywanie zadanych tolerancji w toku produkcji.

Oznacza to, że pomiędzy poszczególnymi kadłubami mogą zachodzić dość istotne różnice w wymiarach. Główne obawy dotyczą pierścienia oporowego wieży oraz instalacji nowych napędów wieży TDSS (Turret Drive Servo System), jako że firma Curtiss-Wright zawarła umowę z Rheinmetall na modyfikację tego elementu. Może to wynikać z faktu, że zbyt duże tolerancje pomiędzy egzemplarzami wymagają dopasowywania napędów do każdego czołgu indywidualnie.

Pojawiają się głosy, że jednym z bardziej racjonalnych rozwiązań byłoby, zamiast modernizować stare kadłuby — po prostu zbudować nowe kadłuby, podobnie jak budowane są nowe wieże, i w ten sposób de facto budować nowe czołgi. Krótkoterminowo mogłoby to być droższe rozwiązanie, ale długoterminowo daje to znacznie więcej korzyści, zarówno przemysłowych, jak i w codziennej eksploatacji wozów.