Jak dowództwa Wojska Polskiego mają walczyć z dywersją?

Należy przyjąć, że potencjalny przeciwnik, jakim obecnie jest Federacja Rosyjska, zgodnie z doktryną prowadzenia działań nieregularnych będzie posiadać liczne formacje przewidziane do działań dywersyjnych. Będą to nie tylko wojska specjalne, ale również wydzielone pododdziały z wojsk powietrzno-desantowych oraz pułków rozpoznawczych. Ponadto w dyspozycji Rosji pozostają rozbudowane podczas wojny z Ukrainą prywatne firmy wojskowe. Obecnie są one całkowicie kontrolowane przez Kreml, choć niektóre oficjalnie nie są częścią sił zbrojnych FR. Z ich zasobów można tworzyć grupy dywersyjne do prowadzenia działań terrorystycznych na terenie RP poniżej tzw. progu wojny. Członkowie takich grup mogą składać się z doświadczonych weteranów, dysponujących nowoczesnym wyposażeniem i uzbrojeniem. Ich działania mogą nie tylko powodować dotkliwe straty w wyniku ataków na infrastrukturę krytyczną, ale również destabilizować struktury władzy czy też porządek publiczny.

W pierwszej i drugiej części publikacji autor skupił się na krótkiej charakterystyce działań przeciwdywersyjnych, szkoleniu programowym w Siłach Zbrojnych RP oraz szkoleniu na poziomie umiejętności indywidualnych żołnierza. W niniejszym artykule zostaną ogólnie omówione przedsięwzięcia szkoleniowe pozwalające na przygotowanie pododdziałów, dowódców oraz sztaby do zwalczania grup rozpoznawczych i dywersyjnych. Autor skupi się przede wszystkim na najniższych szczeblach, to znaczy szkoleniu szczebla drużyny (sekcji) do batalionu.