Pentagon kupił „mózg” dla polskiej tarczy. MON: dostawy w terminie [AKTUALIZACJA]

Zgodnie z wydanym przez Pentagon komunikatem, koncern Northrop Grumman otrzymał kontrakt o wartości 349,4 mln USD na zakup „dwóch kompletnych zestawów bateryjnych Integrated Air and Missile Defense Battle Command System”, zarówno jeżeli chodzi o sprzęt, jak i oprogramowanie. Na realizację umowy przyznano fundusze FMS z roku fiskalnego 2019, w kwocie równej jej wartości (349,4 mln USD).

AKTUALIZACJA 15.03 16:39 Komunikat w sprawie zawarcia kontraktu wydał Northrop Grumman. Zgodnie z komunikatem koncernu umowa obejmuje produkcję centrów kierowania działaniami Engagement Operations Center (EOC) oraz radiolinii Integrated Fire Control Network (IFCN), jak i dostawę „sieciocentrycznego dowodzenia i kontroli IBCS” dla czterech jednostek ogniowych (a więc dla kompletnej pierwszej fazy systemu Wisła). Centra kierowania zostaną zintegrowane z oprogramowaniem IBCS, które „maksymalizuje potencjał bojowy sensorów i systemów uzbrojenia”. Według spółki systemy EOC i IFCN będą transportowane z użyciem polskich ciężarówek Jelcz.

W komunikacie Northrop Grumman wartość umowy została określona na 713 mln dolarów, podczas gdy w informacji wydanej przez Pentagon podano kwotę 349,4 mln. Rzecznik Northrop Grumman powiedział Defence24.pl, że kwota 349,4 mln to progowa wartość dla finansowania programu, gdyż całe projekty zwykle nie są finansowane w jednym momencie. W praktyce oznacza to, że wartość kompletnego programu objętego umową to 713 mln dolarów, a w tej chwili Pentagon przyznał fundusze na kwotę 349,4 mln.

Rzecznik Northrop Grumman potwierdził też, że umowa obejmuje IBCS dla dwóch baterii (czterech jednostek ogniowych), planowanych do dostawy do 2022 roku. Oprócz tego zobowiązania kontraktowe do połowy 2026 roku dotyczą utrzymania (aktualizacji) oprogramowania oraz wsparcia logistycznego. To kolejne potwierdzenie informacji, przekazywanych wcześniej przez polski resort obrony.

AKTUALIZACJA 14:01 Ministerstwo Obrony Narodowej wydało komunikat dotyczący kontraktu i harmonogramu dostaw systemu IBCS. MON podał, że "Umowa podpisana 13 marca 2019 r. pomiędzy rządem USA a firmą Northrop Grumman na pozyskanie systemu IBCS dla polskiego programu WISŁA (faza I) zakłada dostawy elementów systemu do 2022 r. Umowa przewiduje także, że firma Northrop Grumman odpowiedzialna będzie za aktualizację oprogramowania oraz wsparcie informatyczne systemu do roku 2026. Podpisana umowa nie oznacza, że system trafi do Polski w późniejszym terminie niż 2022 rok.". 

Wcześniej Defence24.pl informował, że termin zakończenia prac w umowie FMS (czerwiec 2026 roku) mógł wynikać właśnie z zawarcia w umowie aktualizacji systemu już po jego dostawie, gdyż umowa na pierwszą fazę Wisły zakładała takie aktualizacje.

Realizacja I fazy programu WISŁA przebiega zgodnie z przyjętymi w MON założeniami. Dostawa dwóch baterii z systemem IBCS planowana jest w 2022 r., a osiągnięcie wstępnej gotowości bojowej zakładane jest na lata 2023/24. Proces wdrażania systemu IBCS do US Army przebiega zgodnie z założonym harmonogramem. Z uwagi na jednoczesne wdrożenie systemu IBCS do US Army i Sił Zbrojnych RP strona polska jest na bieżąco informowana o wynikach poszczególnych etapów pracy. W tym tygodniu delegacja polska pod przewodnictwem płk. Michała Marciniaka, pełnomocnika do spraw realizacji programu WISŁA, prowadzi w Huntsville rozmowy dotyczące realizacji I fazy programu WISŁA, w tym m.in. omawia szczegóły udziału polskich przedstawicieli w testach poligonowych (strzelaniach) IBCS, które planowane są na sierpień 2019 r.

Czytaj też: Pentagon zamówił Patrioty dla Polski

Obecny kontrakt to już trzecia umowa zawarta przez Pentagon w związku z finalizacją polskiego programu obrony powietrznej Wisła. Przypomnijmy, że we wrześniu 2018 roku Raytheon otrzymał wart 1,528 mld USD kontrakt na elementy polskiego systemu Patriot, dostarczane przez ten koncern wraz z integracją systemów, z terminem realizacji do 2022 roku, natomiast 28 lutego br. Lockheed Martin otrzymał zamówienie na kwotę 680 mln USD na dostawę partii rakiet rodziny PAC-3 MSE/CRI do 9 użytkowników zagranicznych, w tym Polski i Szwecji, które zamówiły zestawy Patriot, ale jeszcze nie mają ich na uzbrojeniu.

Oznacza to, że kontrakty na dostawę wszystkich podstawowych elementów systemu Wisła: zestawów Patriot, IBCS i rakiet PAC-3 MSE weszły już w fazę realizacji. Przypomnijmy, że w pierwszej fazie programu Wisła Polska kupiła dwie baterie (cztery jednostki ogniowe) systemu Patriot/IBCS z czterema sektorowymi radarami i ponad 200 pociskami PAC-3 MSE, a także pewnymi elementami kompletnego systemu Wisła. Nawiasem mówiąc, jeśli chodzi o rakiety PAC-3 MSE, umowa z końca lutego – biorąc pod uwagę kwotę, ale i liczbę odbiorców – niemal na pewno nie dotyczy wszystkich rakiet zakupionych przez Polskę, ale kolejne będą kontraktowane wraz z następnymi seryjnymi partiami PAC-3 MSE. Wartość całego programu oszacowano na 4,75 mld USD.

Nie zmienia to faktu, że realizacja przez Pentagon kontraktów na wszystkie trzy główne elementy pierwszej fazy Wisły jest faktem. To krok naprzód w realizacji systemu obrony powietrznej. Trzeba też pamiętać, że Polska jest pierwszym zagranicznym użytkownikiem IBCS, to pierwszy podobny kontrakt zawarty na ten system. Składanie zamówień przez Departament Obrony jest jednak standardową praktyką w trybie FMS. Oprócz nich w pierwszej fazie Wisły MON zamierza oddzielnie pozyskać elementy kupowane od polskiego przemysłu – np. pojazdy i elementy łączności.

Umowy wykonania offsetu wciąż czekają

Nadal trwają natomiast negocjacje dotyczące umów wykonania zobowiązań offsetowych związanych z pierwszą fazą Wisły, zawieranych między polskimi przedsiębiorcami a amerykańskimi partnerami. Nie ma też ostatecznej decyzji co do konfiguracji drugiego etapu programu Wisła, w związku z czym do strony amerykańskiej nie wysłano wniosku Letter of Request.

14 marca poinformowano natomiast o zawarciu porozumienia między HSW i Raytheon, związanego z produkcją wyrzutni. Część z elementów (m.in. wyrzutnie systemu PATRIOT) będzie zamawiana przez stronę amerykańską w spółkach PGZ wchodzących w skład Konsorcjum Wisła. Jak podkreśla PGZ, jest to zamówienie będące częścią dostawy objętej kontraktem międzyrządowym i w żadnym wypadku nie można zaliczać go do realizacji zobowiązań offsetowych. Realizuje ono zadeklarowaną przez amerykański przemysł alokację 50% wartości całego zamówienia dot. programu Wisła w polskim przemyśle obronnym.

W drugiej fazie Polska zamierza pozyskać sześć baterii, z radarami dookólnymi kierowania ogniem i większą partią pocisków, z systemem IBCS mają też zostać zintegrowane polskie sensory – radary wstępnego wykrywania: pasywne PCL-PET i aktywne P-18PL. Jeżeli chodzi o stacje radiolokacyjne kierowania ogniem, Polska planuje wdrożyć ten sam system co Amerykanie w programie LTAMDS, natomiast w zakresie pocisku rozważany jest „niskokosztowy” SkyCeptor, choć nie jest to jedyna alternatywa.

Z systemem Wisła powinien współdziałać zestaw krótkiego zasięgu Narew. W budowie Narwi kluczową rolę ma odgrywać polski przemysł, będący dostawcą zdecydowanej większości (jeśli nie wszystkich) sensorów, rakiety mają być budowane w kraju na licencji, rozważa się transfer technologii części elementów dowodzenia (np. w zakresie współdziałania z Wisłą). Na razie jednak program jest wciąż w fazie analityczno-koncepcyjnej i nie podjęto żadnych decyzji. – Ministerstwo Obrony Narodowej jest zdeterminowane, by możliwie szybko zakończyć fazę analityczno-koncepcyjną dla wymagania operacyjnego NAREW oraz rozpocząć fazę realizacyjną. W programie NAREW rozważa się powierzenie wiodącej roli w jego realizacji polskiemu przemysłowi obronnemu. Jednakże ostateczna decyzja zostanie podjęta po zakończeniu fazy analityczno-koncepcyjnej – poinformował w odpowiedzi na pytania Defence24.pl Wydział Prasowy CO MON.