Podczas defilady zaprezentowana została wyrzutnia systemu z zainstalowanymi dwoma kontenerami startowymi. Najprawdopodobniej są z niej odpalane rakiety balistyczne DF-12A/M20 (wersja eksportowa pocisku DF-12 używanego przez Chińską Armię Ludowo-Wyzwoleńczą). Pociski te można zaliczyć do korygowanej artylerii rakietowej podobnej klasy, co amerykańskie pociski MGM-140 ATACMS, izraelskie pociski LORA lub rosyjskie pociski Toczka i Iskander. System naprowadzania ma korzystać z kombinowanego systemu INS/GPS (inercyjnego wspieranego cywilnymi koordynatami GPS). Oficjalne parametry tego pocisku to możliwość przeniesienia głowicy o masie 480 kg na odległość 280 km. Jest prawdopodobne, że oficjalne parametry pocisku są zaniżone by nie naruszać ograniczeń porozumienia Missile Technology Control Regime (pomimo, że Chiny nie są jego stroną).

Alternatywnie ta sama wyrzutnia może przyjąć 8 kontenerów pocisków systemu Sy-400, zabierających mniejszą głowicę, ale na odległość nawet 400 km. Oba typy pocisków są odpalane z wyrzutni w pozycji pionowej. Nośnikiem systemu jest podwozie w układzie 8x8 produkcji Wanshan Special Vehicle (chin. 湖北三江航天万山特种车辆有限公司). Prawdopodobnie bazuje on konstrukcyjnie na MAZ-543. Oprócz wyrzutni w skład systemu wchodzi również wóz transportowo-załadowczy, przewożący pełną jednostkę ognia (dwa lub osiem kontenerów, w zależności od typu pocisku) wyposażony w podnośnik używany podczas załadunku pocisków na wyrzutnie.

Na chińskim systemie Sy-400 bazuje również turecki system KAAN Füzesi produkowany przez Roketsan. Turecka wersja pocisków DF-12A/M20 określana jest, jako Bora.

Emirat Kataru tradycyjnie był odbiorcą produktów brytyjskiego i francuskiego przemysłu zbrojeniowego, choć w ostatnim czasie stara się dywersyfikować dostawców. Szczególnie jest to widoczne na przykładzie samolotów wielozadaniowych, państwo oczekuje dostaw 36 francuskich samolotów Dassault Rafale, 36 amerykańskich Boeing F-15SE Silent Eagle, a także 24 europejskich Eurofighter Typhoon (dostawcą jest Wielka Brytania). Kraj ten kupuje również samoloty szkolne Hawk z Wielkiej Brytanii, czołgi Leopard 2A7+ z Niemiec oraz kołowe bojowe wozy piechoty VBCI z Francji, nie stroni również od kupowania rozwiązań rosyjskich czy chińskich.

Czytaj też: Dodatkowe myśliwce Rafale i transportery opancerzone z Francji dla Kataru

W dniu 5 czerwca Arabia Saudyjska (jedyny lądowy sąsiad Kataru), oficjalnie zerwała wszelkie stosunki z tym krajem, oskarżając państwo o kontakty z radykalnymi ugrupowaniami destabilizującymi region. Ze względu na znaczną dysproporcję militarną zaostrzyło to sytuację w Emiracie i doprowadziło do szukania sposobów na szybkie zwiększenie potencjału militarnego. W tendencję tą wpisuje się zakup chińskiego systemu SY-400, który może być odpowiedzią na arsenał pocisków wchodzących w skład Królewskich Saudyjskich Strategicznych Wojsk Rakietowych również opartych na rozwiązaniach chińskich czyli rakietach balistycznych średniego zasięgu (DF-21) i pośredniego zasięgu (DF-3). Arabia Saudyjska jest obecnie zaangażowana militarnie w operację w Jemenie, w której uczestniczą również inne państwa regionu, jak Oman, ZEA, Bahrajn i Kuwejt. Do początku 2017 w operacji tej uczestniczył również Katar.

Czytaj też: Kraje arabskie zapowiedziały utrzymanie sankcji wobec Kataru