Granatniki przeciwpancerne RPG-75 były produkowane w dawnej Czechosłowacji od lat 70-tych XX wieku, obecnie są wytwarzane w Republice Czeskiej. To poręczna broń o konstrukcji teleskopowej. Prezentowane na poligonie WITU w podwarszawskiej Zielonce wyrzutnie typu RTG, RPG-75-M i RPG-75-MP w pozycji złożonej mają po 630 mm, zaś rozłożone i przygotowane do strzału mierzą 890 mm długości.

Pociski do każdego z nich pozbawione są zarówno silnika marszowego, jak i stabilizacji brzechwowej, co czyni je dość odpornymi na wiatr boczny. Broń tę projektowano z myślą o maksymalizacji bezpieczeństwa użytkownika, stąd np. nie istnieje w ich przypadku zagrożenie możliwością pobudzenia zapalnika impulsem elektromagnetycznym.

Bezpieczeństwo jest ponadto zapewnione samą konstrukcją broni, doborem wypróbowanych poszczególnych podzespołów i części oraz przez zastosowanie bezpiecznika transportowego i strzeleckiego. Pocisk kumulacyjny jest trwale chroniony przez ułożenie wewnątrz lufy-prowadnicy, dzięki czemu obsługa nie ma z nim żadnego kontaktu. 

Granatniki te od 2010 r. znajdują się na wyposażeniu polskiej jednostki GROM. Przez jej żołnierzy były wykorzystywane w warunkach bojowych i nigdy nie odnotowano zdarzenia, które mogłoby zagrażać życiu lub zdrowiu użytkowników, podobnie jak nie odnotowano usterek użytkowych. Należy podkreślić, iż obecnie dwa typy posiadają nadany Jednolity Indeks Materiałowy (trzeci jest w trakcie), co znacznie ułatwia pozyskanie tego SpW.

Różne warianty broni do różnych celów

Podczas zorganizowanego przez Nitro-Chem pokazowego strzelania jako pierwszą prezentowano bezodrzutową wyrzutnię pocisków przeciwpancernych RPG-75-M. Tego typu broń przeznaczona jest przede wszystkim do zwalczania czołgów oraz innych obiektów opancerzonych, dysponuje pojedynczą głowicą kumulacyjną.

Testowy wystrzał ze stanowiska, z odległości 100 m, pokazał, że pocisk wystrzelony z RPG-75-M przebił na wylot płytę pancerną o grubości 150 mm, ustawioną pod kątem 45º, co dało efekt przebicia 300 mm homogenicznej stali pancernej (zastosowano płytę o strukturze wg GOST – używaną do testów odbiorczych amunicji typu PG).

Uszkodzeniu uległy także zlokalizowane bezpośrednio za pancerną osłoną drewniane skrzynki na amunicję.

Następnie zaprezentowano działanie pocisku termobarycznego, zdetonowanego w środku budowli - bunkra, wybudowanego ze skrzyń wypełnionych piaskiem.

Budowla całkowicie się rozpadła – jej ściany zostały zdmuchnięte wskutek gwałtownego skoku ciśnienia.

Ładunek termobaryczny, eliminuje ponadto na skutek skoku ciśnienia z walki, co najmniej czasowo, całą załogę umocnionego punktu oporu lub zaatakowanego tego typu bronią pojazdu nawet, jeżeli jego pancerz nie zostanie przebity (o ile bunkier lub pojazd nie jest szczelnie zamknięty), oraz usuwa lub unieszkodliwia całkowicie elementy elektroniczne oraz peryskopy.

Trzeci strzał oddano do samochodu osobowego. Starego Forda trafił pocisk termobaryczno-kumulacyjny z RPG-75-MP. Ładunek termobaryczno-kumulacyjny jest w tym przypadku pobudzany przez zapalnik uderzeniowy z samolikwidacją. Choć z zewnątrz auto wyglądało na umiarkowanie zniszczone, w środku wyraźnie widoczne było spustoszenie, jakie poczynił gwałtowny wzrost ciśnienia. Przy okazji odnotowano czułość zapalnika – zapracował na tylnej szybie pojazdu.

Końcowym akcentem pokazu dla gości była prezentacja statycznej eksplozji ładunku termobarycznego, umieszczonego wcześniej wewnątrz samochodu osobowego Daewoo.

W wyniku działania fali uderzeniowej Lanos został całkowicie zniszczony, zaś jego dach poszybował kilkadziesiąt metrów dalej.

Wszystkie trzy typy zaprezentowanych przez Nitro-Chem wyrzutni ważą po 3,2 kg. Dostarcza się je w mieszczących po 6 sztuk i ważących 34 kg skrzyniach. Kaliber tych wyrzutni to 68 mm. Jest to broń jednorazowego użytku. W oryginalnym opakowaniu zachowuje gotowość do wykorzystania przez 6 lat.

Mechaniczne przyrządy celownicze granatnika składają się z muszki ramowej i celownika przeziernikowego. Pozwalają one prowadzić celny ogień na dystans do 300 m. 

Granatniki RPG-75 i RTG zaprezentowano w Zielonce jako potencjalnie przydatne wyposażenie dla Wojsk Obrony Terytorialnej oraz Wojsk Specjalnych. Być może broń tego typu mogłaby zostać zakupiona również dla jednostek Wojsk Lądowych.

Firma Nitro-Chem jest zainteresowana uzyskaniem od naszych południowych sąsiadów licencji i uruchomieniem całkowicie polskiej linii produkcyjnej wszystkich trzech wyżej wymienionych wyrzutni. W przedsięwzięcie takie mogłyby się w roli podwykonawców zaangażować również inne krajowe przedsiębiorstwa. Obecnie wyłącznym importerem, który sprowadza wyżej wymienione granatniki z Czech do Polski, jest przedsiębiorstwo Works 11 z Katowic.