- Wiadomości
- Analiza
Rosyjscy najemnicy – raport z działalności w Afryce
W wymiarze globalnym rosyjscy najemnicy operowali w około 30 państwach, m.in. w Europie Wschodniej (np. w Ukrainie), na Bliskim Wschodzie (np. w Syrii) i Ameryce Południowej (np. Wenezueli), ale najbardziej widoczni stali się w ostatnich latach na kontynencie afrykańskim. To faktyczne zaangażowanie w Afryce, które ma wpływ na sytuację wewnętrzną państw, a także ich postawę międzynarodową, dotyczy przede wszystkim Mali, Libii, Republiki Środkowoafrykańskiej i Sudanu. Niemniej, wpływy sięgają znacznie szerzej, o czym traktuje publikowany poniżej raport.
W ostatnich latach Grupa Wagnera znacząco zwiększyła swoją obecność w Afryce, stając się przedłużeniem interesów Kremla. Najemnicy zaangażowali się w liczne konflikty, starając się poszerzać swoje wpływy i rzucić wyzwanie krajom Zachodu. Aby to osiągnąć, Wagnerowcy nawiązali relacje z wybranymi rządami (juntami) oferując m.in. przeszkolenie wojskowe, pomoc w walce z terroryzmem i zapewnienie bezpieczeństwa rządzącym, w zamian za wpływy polityczne, łatwość wejścia na lokalny rynek i koncesje wydobywcze.
Najemnicy nie są zainteresowani prawdziwym budowaniem potencjału obronnego czy zwalczaniem terroryzmu. Zamiast tego usiłują kapitalizować zyski i czerpać korzyści z przedłużającego się braku bezpieczeństwa, żeby utrzymać swoją obecność w Afryce. Kreml realizuje interesy dualistycznie korzystając ze współpracy na poziomie państw lub angażując Grupę Wagnera.
Zobacz też
Liczba prywatnych grup wojskowych operujących w Afryce będzie rosła, o swoje wpływy zamierzają walczyć organizacje terrorystyczne, a kraje szeroko rozumianego Zachodu (NATO i UE) dążą do rozwoju współpracy z partnerami afrykańskimi. To wszystko odbywa się przy proaktywnej polityce zagranicznej Rosji ukierunkowanej na rywalizację.
