"Długie ramię" czeskich Gripenów na Islandii

Pięć czeskich samolotów myśliwskich Saab JAS-39C Gripen z 21. Bazy Lotnictwa Taktycznego z Czasławia wylądowało w czwartek 29 września na lotnisku Keflaviku w Islandii. Na początku listopada wezmą one udział w kolejnej, trzeciej misji w ramach Icelandic Air Policing - ochrony jedynego państwa NATO, które nie posiada własnych sił zbrojnych. Czesi przez kolejne 9 tygodni będą odpowiadali za ochronę islandzkiej przestrzeni powietrznej (do końca grudnia br.).

Czeskie myśliwce lądowały w Keflaviku w dwóch turach, a przez cały lot z Czech towarzyszył im samolot cysterna KC-135. Po wylądowaniu myśliwce przejdą niezbędne kontrole tak, aby były gotowe do pierwszych lotów certyfikacyjnych, które odbędą się na początku przyszłego tygodnia pod nadzorem CAOC - Combined Air Operations Center.

České gripeny na Islandu jsou poprvé na misi vyzbrojeny raketami vzduch-vzduch AIM-120 AMRAAM středního dosahu https://t.co/Ai1e5LZjii pic.twitter.com/zgSN0fbHXo

— Ministerstvo obrany (@ObranaTweetuje) 30 września 2016

Czeskie siły powietrzne biorą już po raz trzeci udział w misji Air Policing nad Islandią, jednakże po raz pierwszy myśliwce Saab JAS-39C Gripen zostały wyposażone w kierowane pociski rakietowe powietrze-powietrze średniego zasięgu (AMRAAM - Advanced Medium Range Air-to-Air Missiles). Wcześniej samoloty wykorzystywały wyłącznie rakiety AIM-9 Sidewinder krótkiego zasięgu.

AIM-120 AMRAAM to lotnicza rakieta średniego zasięgu klasy “powietrze – powietrze” z aktywną głowicą radiolokacyjną, jest to więc pocisk typu wystrzel i zapomnij. Dodatkowo przy strzelaniu na większe odległości wykorzystuje się system naprowadzania inercyjnego, który zabezpiecza dolot pocisku do miejsca, gdzie może on już odszukać cel własnym radarem.

Co ciekawe, na podobne "dozbrojenie" maszyn biorących udział w misji Air Policing - tym razem w krajach bałtyckich - zdecydowały się Niemcy. Pierwotnie bowiem do działań wydzielano maszyny uzbrojone jedynie w rakiety krótkiego zasięgu, typu IRIS-T. Jakiś czas temu (prawdopodobnie w 2015 roku) zdecydowano się jednak na użycie również rakiet średniego zasięgu AMRAAM. 

Islandia jest jednym z państw-założycieli NATO i pomimo, że nie posiada armii jest bardzo istotnym członkiem Paktu ze względu na strategiczne położenie i obecność baz lotniczych na swoim terytorium. Od 1951 do 2006 r. jej ochroną zajmowały się jedynie Stany Zjednoczone. Później w działania włączyły się również inne państwa NATO, które rotacyjnie organizowały obronę powietrzną wyspy.