Włochy dostarczą Ukrainie więcej artylerii?

Włochy miały dotychczas przekazać Ukrainie według różnych danych ponad 100 sztuk wycofanych u siebie przed laty haubic M109L, które to są jednym z najliczniejszych typów artylerii, jaki otrzymał Kijów. Jest to suma prawdopodobnie przewyższająca wszystkie pozostałe razem wzięte warianty M109, jakie trafiły na Ukrainę (A3. Pozwoliło to na przezbrojenie kolejnych jednostek artylerii w sprzęt o kalibrze natowskim.

Nieoczekiwana dostawa artylerii dla Ukrainy

Co więcej, tak liczna donacja pozwoliła na uzupełnianie strat ponoszonych przez inne podarowane Ukrainie typy haubic M109. Niektóre z nich uczestniczyły w walkach na terenie obwodu kurskiego. Ostatnie dostawy miały miejsce już dość dawno, co mogło wskazywać na dostarczenie przez Włochy wszystkich dostępnych M109L.

Niedawno jednak użytkownik A-129 Mangusta w serwisie X (który wskazywał wcześniej na ciche dostawy na Ukrainę wozów B1 Centauro oraz regularnie publikuje informacje na temat m.in. Sił Zbrojnych Włoch) opublikował informacje, że Włochy wysłały kolejną partię M109L do Kijowa. Wskazał, że być może były to pojazdy w najgorszym stanie technicznym, których remont potrwał najdłużej. Nowa dostawa pozwoliłaby na uzupełnienie chociaż części strat poniesionych w haubicach rodziny M109 (według serwisu Oryx utracono bezpowrotnie minimum 90 dział).

Włochy przekazały Ukrainie ponad 100 haubic

Wskazał on, że Włochy na składach posiadały łącznie około 140 M109L, a dostarczono Ukrainie dotychczas ponad 100 sztuk. Można zatem przypuszczać, że przekazane teraz zostanie kilkanaście lub kilkadziesiąt sztuk. Mogłoby to pozwolić na uzupełnienie strat poniesionych przez ostatnie kilka, kilkanaście miesięcy. Prawdopodobnie ostatnie dostawy M109L na Ukrainę miały miejsce w roku 2023, zatem minęło już sporo czasu.

Włochy dotychczas przekazały Ukrainie wspomniane ponad 100 haubic M109L, nieokreśloną liczbę ciągnionych FH70 oraz sześć nowszych armatohaubic PzH 2000. Kolejna dostawa tych pierwszych oznacza, że Rzym wspomógł Kijów ponad 120-130 lub nawet 150 egzemplarzami różnego typu artylerii lufowej.

M109L to włoska modernizacja amerykańskiej armatohaubicy M109A2 wdrożona w 1986 roku, zakładająca montaż m.in. lokalnie produkowanego 155 mm działa z lufą o długości 39 kalibrów Oto Breda (technologia podobna jak w FH-70). Donośność tego systemu jest określana na 24 km, przy zastosowaniu pocisków standardowych, lub 30 km przy strzelaniu amunicją ze wspomaganiem. Kadłub pojazdu został podniesiony do standardu M109A3.

Jednostkę napędową stanowił silnik wysokoprężny Detroit Diesel 8V71T o pojemności 8 litrów i mocy 405 KM, który sprzężony został z przekładnią Allissona XTG-411-2A. Pozwalało to na rozpędzenie tego ważącego 25 ton pojazdu do 56 km/h. Do tego standardu zostało zmodernizowanych 280 egzemplarzy M109A2, które zostały po pewnym czasie zastąpione we Włoszech przez nowocześniejsze PzH 2000. Obecnie są one używane przez Pakistan, Ukrainę oraz Dżibuti.