Rosjanie wyślą na Ukrainę T-34?

Wojna na Ukrainie

Jak podaje ukraińska agencja prasowa UNIAN, wśród rosyjskich deputowanych pojawił się pomysł wyposażenia jednej z jednostek pancernych w czołgi średnie T-34-85. Wozy te miałby pochodzić z cokołów, które są jednocześnie pomnikami upamiętniającymi II Wojnę Światową. Pomijając kwestię, jaką przydatność na polu walki miałby te czołgi, dochodzi zdolność rosyjskich zakładów do zapewnienia im dostaw części zamiennych i amunicji. Tutaj sprawa może być o dziwo lepsza niż z nowszymi konstrukcjami. Dziwi też, że nie padł pomysł utworzenia jednostki z T-34-85, jakie niedawno Laos przekazał Rosji, a mowa tutaj o 30 w pełni sprawnych wozach.

T-34-85 to radziecki czołg średni będący modernizacją T-34 z roku 1943, a wdrożony do produkcji rok później i produkowany aż do lat 50. XX wieku w kilku państwach, w tym w Polsce (ZM Bumar-Łabędy). Główną zmianą w porównaniu do wersji poprzedniej była wymiana wieży na większą i lepiej opancerzoną, cechującą się znacznie silniejszym uzbrojeniem głównym w postaci armaty gwintowanej D-5T kal. 85 mm, a później ZiS-S-53 o takim samym kalibrze . Pozwoliło to na skuteczniejsze zwalczanie niemieckich czołgów jak Panzerkampfwagen V Panther czy  Panzerkampfwagen VI B Tiger II dysponujących znacznie lepszym opancerzeniem od wcześniej spotykanych PzKpfw III i IV różnych wersji. Dodatkowo większy kaliber sprawił, że siła amunicji odłamkowo-burzącej była większa niż tej kal. 76 mm, więc pojazd lepiej sprawdzał się w niszczeniu umocnień i siły żywej przeciwnika. Wraz z armatą sprzężono karabin maszynowy DTM kal. 7,62 mm, drugi egzemplarz był zamontowany w gnieździe w przodzie kadłuba.

Wozy te były w latach 60. XX wieku podane modernizacji do standardu T-34-85M, poprzez wymianę jednostki napędowej na silnik wysokoprężny W-54 o mocy 520 KM oraz koła nośne z czołgu T-55. Ostatecznie wycofano je ze stanu na początku lat 90. XX wieku i w znacznej większości zezłomowano lub przekazano do muzeów. Jednak mimo wieku dalej niektóre z tych czołgów biorą udział w konfliktach zbrojnych np. w Jemenie lub znajdują się na stanie sił zbrojnych np. Wietnamu, gdzie służą w jednostkach obrony wybrzeża.