Rosjanie gromadzą czołgi na Krymie

Zgromadzone na stacji czołgi T-62 oraz T-62M nie wyglądają na w jakikolwiek sposób zmodyfikowane, jak wiele dotychczas widzianych maszyn tej rodziny, zatem najpewniej zostały tylko wyremontowane po wieloletnim składowaniu i wysłane na front. Olbrzymie straty w sprzęcie pancernym ponoszone przez Rosjan w ostatnich tygodniach powodują, że konieczne jest jak najszybsze uzupełnianie stanów, co może przekładać się na zarzucenie prac modernizacyjnych jak np. montaż pancerza dodatkowego. Niewykluczone, że takie działania zostaną podjęte już w przyfrontowych zakładach, które słyną z montażu m.in. pancerzy klatkowych (daszków). Obecnie trwa masowy proces przywracania do służby T-62, chociażby przez zakłady remontowe nr 103, które w październiku 2022 roku otrzymały zlecenie wyremontowania łącznie i zmodernizowania około 800 czołgów T-62 dla Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. Dotychczas Rosjanie stracili w wyniku walk na Ukrainie łącznie ponad 100 czołgów rodziny T-62, z czego ponad 40 udało się przejąć Ukraińcom.

T-62 to radziecki czołg podstawowy/średni opracowany pod koniec lat 50. XX wieku jako przyszły następca produkowanych masowo T-54/55. Jego produkcja rozpoczęła się na początku lat 60. XX wieku, a pierwsza publiczna prezentacja miała miejsce w roku 1965. Uzbrojenie główne to armata gładkolufowa 2A20 (U-5T) kal. 115 mm mogąca za pomocą pocisku kumulacyjnego przebić 300 mm RHA na dystansie 1000 m. Z armatą sprzężono karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm. Na wieży umieszczony został wielkokalibrowy karabin maszynowy DShK kal. 12,7 mm służący do zwalczania m.in. celów nisko lecących. Opancerzenie przodu wieży miało grubość ponad 200 mm, zaś przednia pochylona pod kątem 60 stopni górna płyta kadłuba odznaczała się grubością 102 mm stali pancernej. Jednostkę napędową czołgu stanowił silnik W-55 o mocy 580 KM.

T-62M to modernizacja T-62 z roku 1983 polegająca na znaczącej poprawie parametrów bojowych pojazdu m.in. siły ognia czy poziomu ochrony załogi. Dodano w niej pancerz specjalny na przód wieży i kadłuba, poprawiono odporność dna kadłuba, co zwiększyło poziom ochrony wozu do standardu zbliżonego w czołach T-64A czy T-72 Ural. Czołg jest wyposażony w gąsienice RhKM z czołgu T-72 oraz dwa dodatkowe amortyzatory na pierwszej parze kół jezdnych. System kierowania ogniem „Wołna” został ulepszony przez zamontowanie dalmierza laserowego KTD-2 (lub KTD-1) w pancernej skrzyni nad głównym uzbrojeniem. Poprawiono również mobilność pojazdu, poprzez implementację nowego silnika W-55U o mocy 620 koni mechanicznych.