Eks -polskie T-72 biorą udział w walkach o Bachmut

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Polska przekazała Ukrainie ponad 230 czołgów rodziny T-72 używanych dotychczas w rodzimych Siłach Zbrojnych. Były to pojazdy w standardzie T-72M/M1/M1R, których według danych mieliśmy mieć około 300, jednak nie wszystkie były w stanie pozwalającym na użytkowanie. Mimo wieku, wozy te niejednokrotnie pomagały Ukraińcom w wielu ofensywach pozwalając wyprzeć Rosjan z danego obszaru. Jak widać, biorą one teraz udział w walkach m.in. w okolicach Bachmutu. Najpewniej pozostałe w Polsce czołgi rodziny T-72 także trafią na Ukrainę, po przeprowadzeniu na nich prac remontowych i modyfikacyjnych.

T-72M1R to czołgi które przeszły remont generalny i modyfikację, co pozwoliło pierwotnie na wydłużenie ich służby w Wojsku Polski o kolejne lata. Jednak proces ten nie zwiększył odporności czołgu na różnego rodzaju środki przeciwpancerne, np. poprzez montaż pancerza reaktywnego ERAWA (w tym drugiej generacji, zapewniającego częściową odporność na ostrzał ppk z głowicami tandemowymi) w przypadku PT-91 ponad 20 lat temu. Braki te postanowili uzupełnić Ukraińcy instalując na wozach każdej odmiany kostki pancerza reaktywnego Kontakt-1. Zwiększyło to znacząco odporność wozu na ostrzał z granatników przeciwpancernych, ale też na ppk starszych typów jak Fagot i Konkurs, wciąż w dużym stopniu obecnych na wojnie na Ukrainie.

Warto tutaj wspomnieć, że materiał wybuchowy użyty do wypełnienia kostek pancerza pochodził m.in. z Czech, pozwalając na tworzenie już na miejscu kolejnych elementów pancerza reaktywnego Kontakt-1, którzy został nałożony na czołgi przekazane z Polski.

Zmiany wprowadzone w czołgu T-72M1R obejmują przede wszystkim system kierowania ogniem oraz łączność. Najbardziej widoczny efekt modyfikacji, który łatwo pozwala odróżnić pojazdy T-72M1R, to zniknięcie reflektora podczerwieni umieszczonego na prawo od armaty. Jest to możliwe, ponieważ wymagające jego użycia aktywne systemy noktowizyjne o niewielkim zasięgu zastąpiono nowszymi, krajowymi rozwiązaniami. Dowódca i kierowca otrzymali nowoczesne, polskie noktowizyjne przyrządy obserwacyjne, natomiast stanowisko działonowego wyposażane jest w kamerę termowizyjną III generacji KLW-1 Asteria. Znacząco zwiększyło to świadomość sytuacyjną załogi, poprawiając możliwość ostrzału przeciwnika w różnych warunkach.

Czołgi modyfikowane do wersji T-72M1R otrzymały też zmodernizowaną łączność, posowieckie radiostacje zastąpiono cyfrowymi środkami łączności wewnętrznej i zewnętrznej dostosowanymi do współpracy z systemem zarządzania polem walki BMS. Chodzi o system Fonet produkcji Grupy WB wraz z radiostacjami produkcji zakładów Radmor. W ramach prac odnawiane są też silniki wysokoprężne W-46-6, otrzymujące także dodatkowo cyfrowy system rozruchu. Instalowane są nowe systemy zasilania z akumulatorami buforowymi. W tylnej części pojazdu znalazł się kosz na wyposażenie załogi.