Nowa Zelandia potwierdza kupno Herkulesów

Obecnie Nowa Zelandia eksploatuje pięć C-130H, które mają zostać zastąpione dokładnie taką sama liczbą nowych samolotów tego samego producenta. Maszyny te zostały zakupione jeszcze w latach 60. i były w kolejnych dekadach poddawane licznym modernizacjom.

C-130J-30 to wersja najnowszego C-130J Super Hercules, charakteryzująca się wydłużonym o 4,57 metra kadłubem. Nie wzrosły dzięki temu możliwości samolotu, jeżeli chodzi o maksymalną masę zabieranego ładunku użytecznego, ale za to większa jest objętość ładowni (przedłużenie z 12,19 do 16,78 metra). W porównaniu ze „zwykłym” C-130J, wersja J-30 może zabrać na pokład o dwie palety towarowe więcej.

Samoloty będą stacjonowały w bazie Whenuapai, tam skąd teraz operują ich wiekowi poprzednicy. Koszt ich zakupu wraz z pakietem dodatkowym w tym zapleczem szkoleniowym (w tym pełny symulator misji) i infrastrukturą to równowartość około miliarda USD. Wcześniej Departament Stanu dopuszczał sprzedaż pakietu o maksymalnej wartości do 1,4 mld USD. Pierwszy Super Hercules ma trafić do Nowej Zelandii w 2024, a rok później cała ich flota ma być już w komplecie. Inwestycja jak na warunki Nowej Zelandii jest duża i oznacza wymianę niemal całego lotnictwa transportowego tego państwa. Poza pięcioma C-130 Nowa Zelandia eksploatuje bowiem jeszcze tylko dwa samoloty Boeing 757.

Jak powiedział minister obrony Nowej Zelandii Ron Mark „pokolenia Nowozelandczyków dorastały i starzały się wraz z Herculesem i wiedzą, że ten samolot stanowi kluczowy element reagowania”. Nowa Zelandia spodziewa się dużych oszczędności na eksploatacji nowego modelu Herculesa w stosunku do obecnych C-130H.

Super Hercules rywalizował o nowozelandzki kontrakt z brazylijskim Embraerem KC-390, europejskim Airbusem A400M Atlas oraz japońskim Kawasaki C‑2 (Kawasaki).