W dzisiejszym odcinku wracamy na Półwysep Koreański i przyjrzymy się siłom powietrznym Republiki Korei.
W formacji tej służy łącznie 63 tys. ludzi którzy podlegają sześciu dowództwom:
\- dowództwu lotnictwa bojowego
\- dowództwu mobilności i rozpoznania
\- rakietowej obrony powietrznej
\- obrony powietrznej i dowodzenia
\- logistyki sił powietrznych
\- oraz edukacji i szkolenia
Pod dowództwa walki powietrznej podlega 9 skrzydeł i jedna grupa myśliwska. Jednostki te liczą zazwyczaj po około 60 maszyn bojowych podzielonych na 4 eskadry
Dowwództwo lotnictwa bojowego podzielone jest na dwa teatry działań. Północny i południowy.
Pod Północne Dowództwo Bojowe podlegają 6 skrzedeł myśliwskich:
Są to 8, 10, 17, 18, 19 i 20 skrzydło myśliwskie. 17. Skrzydło zostało już całkowicie przezbrojone w samoloty wielozadaniowe 5. Generacji F-35A, których łącznie pozyskano 40 ale w planach dozbrojenia skrzydła do etatowej sześćdziesiątki. Co ciekawe Republika Korei jest dzisiaj jedynym eksportowym klientem na Lightninga II, któremu dostarczono 100 procent zamówionych maszyn. I to pomimo, że Korea nie jest członkiem programu Joint Strike Fighter. Kolejne dwa skrzydła wykorzystują samoloty KF-16, będące odpowiednikami F-16C/D, jedno skrzydło ma przestarzałe lekkie myśliwce F-5E/F Tiger II, jedno jest mieszane na starych platformach F-4 Phantom II i F-5 a jedno wykorzystuje lekkie samolot wielozadaniowe krajowej produkcji FA-50.
Pod 8 skrzydło myśliwskie podlega ponadto eskadra ataku elektronicznego z bezzałogowcami Harpia a także zespół akrobacyjny na specjalnie przystosowanych samolotach T-50.
Z kolei pod południowe dowództwo południowe podporządkowane są 3 skrzydła i grupa myśliwska. Są to 1, 11. i 16. Skrzydła myśliwców oraz 38 grupa myśliwska. 11 Skrzydło stacjonujące w Daegu uchodzi za elitarne i jest wyposażone przede wszystkim w samoloty F-15K, czyli koreańską wersję opartą o F-15E Strike Eagle. 16 skrzydło wykorzystuje FA-50 i szkolno-bojowe TA-50, a 1 Skrzydło – przestarzałe F-5E/F. Poza F-15K potężniejsze maszyny ma na południu tylko 38 Grupa Lotnicza, która eksploatuje pozostałe KF-16.
Łącznie Koreańczycy mają więc dzisiaj dwie eskadry bojowe na F-35A, które osiągają gotowość operacyjną, 3 na F-15K, 10 na KF-16C/D, 2 na FA-50, 6 na F-5E/F i 1 na F-4 Phantom II. Do walki mogą też zostać wykorzystane eskadry szkolne – 2 na F-5E/F, 1 na KF-16 i 3 na T-50 i TA-50 Golden Eagle.
Lotnictwo transportowe Republiki Korei wchodzi w skład 5. Skrzydła Mobilności Powietrznej z główną bazą w Pusan. W jego skład wchodzi eskadra wyposażona w średnie samoloty transportowe Hercules wersji J i H oraz 2 eskadry lekkich transportowców wyposażonych w samoloty Airbusa CN235 i eskadra wsparcia lotnictwa taktycznego wyposażona w śmigłowce Black Hawk.
Możliwości transportowe ma także 15. Skrzydło Operacji Specjalnych z kolejnymi dwoma dywizjonami wyposażonymi w Herculesy. Uzupełnia je eskadra dowództwa taktycznego z lekkimi turbośmigłowymi samolotami pola walki krajowej produkcji KA-1 a także dwie eskadry poszukiwawczo-ratownicze. Jedna z nich wykorzystuje śmigłowce Bell 412, Eurocopter Cougar i HH-60P Pave Hawk. Druga ciężkie śmigłowce Chinook i – tu ciekawostka – rosyjskie Ka-32T.
Dowództwu mobilności i rozpoznania podlega także 3. Skrzydło Treningowe oraz 39 Skrzydło Rozpoznawcze wyposażone w RF-4C Phantom. Własne skrzydło – szkolne posiada ponadto dowództwo edukacji i szkolenia.
Dowództwu rakietowej obrony powietrznej podlegają z kolei bezpośrednio trzy brygady rakietowej obrony powietrznej, a – dowództwu obrony powietrznej i łączności cztery grupy dowodzenia i kontroli.
Łącznie Koreańskie Siły Powietrzne mają niemal 500 odrzutowców bojowych plus około 110 odrzutowych samolotów szkolno-bojowych i 20 turbośmigłowych samolotów do wsparcia oddziałów specjalnych.
Najliczniejszą maszyną bojową są F-16C/D, których na początku 2022 roku pozostawało w służbie 167. Najstarsze 40 z nich reprezentuje standard Block 32 i zostały wyprodukowane w Stanach Zjednoczonych. Kolejne 140 powstało w fabryce Samsung Aerospace i nosi lokalne oznaczenie KF-16. Są to odpowiedniki F-16C/D Block 52, a zatem maszyny nawet dzisiaj reprezentujące wysoki poziom i przechodzące zabiegi modernizacyjne. Niemal tak samo licznie reprezentowane są przestarzałe lekkie myśliwce F-5E/F Tiger II, których w służbie liniowej i szkoleniu pozostaje niemal 160 egzemplarzy. Maszyny te przedstawiają nikłą wartość bojową i czekają na zastąpienie nowym typem myśliwca – KF-21 Borame – należącego do generacji 4+. Republika Korei chce na jego podstawie tworzyć w przyszłości samoloty kolejnych generacji co oznacza, że jest dzisiaj jedno z nielicznych państw na świecie z podobnymi perspektywami na przyszłość.
KF-21 pierwszej wersji powinny zacząć masowo wchodzić do linii i planowana jest budowa 120 egzemplarzy. Zastąpią F-5 i stare F-4 Phantom II, których pozostaje w służbie w niemal 70 i część F-5. Do tego dochodzi 60 lekkich wielozadaniowych FA-50 i samoloty uznawane za elitarne, czyli 59 F-15K i 40 F-35A.
Niezwykle liczna flota samolotów bojowych może liczyć na wsparcie będące multiplikatorem ich możliwości. Koreańczycy dysponują bowiem czterema samolotami wczesnego ostrzegania i dowodzenia o podobnych parametrach do wybranego niedawno dla amerykańskich sił powietrznych E-7 Wedgetail a także czterema samolotami tankowania powietrznego Airbus A330 MRTT. Obydwie te maszyny są dzisiaj uważane za najlepsze w swoich klasach. Z kolei w lotnictwie rozpoznawczym poza Phantomami wykorzystywanych jest 8 samolotów rozpoznawczych RC-800 na bazie Hawkerów 800 i dwa samoloty rozpoznania elektronicznego na Falconach 2000. Gotowość operacyjną osiąga też eskadra ciężkich bezzałogowców RQ-4B Global Hawk, których zakupiono cztery. Uzupełnia one bezzałogowe zdolności rozozjawcze zapewniane wcześniej przez systemy taktyczne typu Night Intruder i Searcher.
Do transportu VIP wykorzystywane są dwa samoloty – jeden Boeing 727 i jeden prezydencki Jumbo Jet leasingowany od Korean Air Lines
W klasycznym lotnictwie transportowym wykorzystywanych jest łącznie 16 Herculesów różnych wersji i 18 lekkich CN236, zaś w szkoleniu ponad 100 samolotów turbośmigłowych KT-1, i ponad 80 Golden Eagli wersji T-50A, T-50B i lekkich samolotów pola walkiTA-50. Tych ostatnich została domówiona kolejna dwudziestka co oznacza ponad łacznie 100 samolotów w służbie i ponad 160 wliczając w to bojowe FA-50. W szkoleniu wykorzystywane są jeszcze 23 samoloty KT-100. To oznaczenie lekkich samolotów z napędem tłokowym Ił-103, podarowanych przez Rosję Seulowi w 2004 roku.
W elemencie śmigłowcowym wykorzystywanych jest 9 Chinooków wersji D, 3 Belle 412, 3 Couguary, 7 Kamowów Ka-32. Najliczniej reprezentowanym śmigłowcem w siłach powietrznych są śmigłowce Pave Hawk, których jest 17 a także lekkie śmigłowce MD500 wykorzystywane w szkoleniu u jako lekkie maszyny wsparcia.
W obronie powietrznej najwyższe piętro stanowią amerykańskie systemy Patriot PAC-3 w liczbie 8 baterii. Niższe piętro obrony stanowi rodzimy system krótkiego zasięgu KM-SAM, który pozyskano w aż 18 bateriach wersji Block 1 o zasięgu 15 kilometrów. Zamowionych jest też 6 kolejnych baterii tego systemu nowej wersji Block 2 z zasięgiem 20 km z czego przynajmniej jedna bateria została już dostarczona.
W Siłach powietrznych eksploatowane są też systemy samoobrony bardzo krótkiego zasięgu w tym 2000 systemów klasy MANPADS krajowego typu SP-SAM i 200 stacjonarnych 20 mm armat M163 Vulcan.
Siły Powietrzne Republiki Korei z 500 maszynami bojowymi, licznymi samolotami wsparcia, lotnictwem szkolnym i znaczącą obroną powietrzną należą do najsilniejszych na świecie przynajmniej, jeżeli chodzi o liczby. Wyzwanie będzie stanowiła liczba samolotów przestarzałych które będą musiały zostać wymienione, jednak wydaje się że odpowiedzią na nie jest program myśliwca KF-21 Boramae i zakupy F-35. Ich zakupy sprawią, że Korea Południowa stanie się posiadaczem jednych z najsilniejszych wojsk lotniczych na świecie. Znacznie dystansujących np. te posiadane przez regionalne mocarstwa europejskie.
