Rosyjskie Su-30 z naddźwiękowymi rakietami. Zasięg: 1000 km

Jak informuje rosyjski serwis informacyjny Izwiestia, w ramach programu „Adaptacja-Su”, mającego na celu modernizację samolotów wielozadaniowych Su-30SM, będą one dostosowane do przenoszenia ciężki pocisków rakietowych osiągających wysoką prędkość i zasięg. Modyfikacje obejmą nie tylko system kierowania ogniem i radar N011 Bars, ale też samą strukturę płatowca. Zdaniem rosyjskich ekspertów Su-30SM, będący obecnie najliczniejszym nowym typem samolotu wprowadzanym do jednostek od 2013 roku, będzie zdolny razić cele odległe nawet o 1000 km.

W pierwszej fazie tego programu na uzbrojenie Su-30 mają trafić naddźwiękowe pociski manewrujące Ch-32, wprowadzone w 2016 roku na uzbrojenie. Ich nośnikiem mają być zmodernizowane bombowce naddźwiękowe Tu-22M3M. Ch-32 powstały jako rozwiniecie rakiet przeciwokrętowych Ch-22, a ich głównym zadaniem jest zwalczanie silnie bronionych celów morskich. Mogą również służyć do rażenia ważnych celów lądowych, gdyż posiadają dualny system naprowadzania: inercyjną nawigację z aktywnym radarem uruchamianym w fazie terminalnej. Odpalony na dużej wysokości pocisk Ch-32 jest w stanie osiągnąć prędkość Mach 5 i zasięg 600-1000 km, zależnie od wybranego profilu lotu. Rozszerzenie wykorzystania tego typu uzbrojenia może być odpowiedzią na zwiększenie zastosowania pocisków dalekiego zasięgu, jak JASSM-ER (używane przez USA i pozyskane przez Polskę dla F-16).

Docelowo uzbrojenie Su-30SM mają jednak stanowić opracowywane obecnie pociski hipersoniczne o podobnym zasięgu. Ich oznaczenia nie są znane, jednak wiadomo iż pracują nad nimi główne rosyjskie podmioty specjalizujące się w tego typu projektach, takie jak Państwowe Biur Produkcyjno-Projektowe „Raduga” czy Korporacja Taktyczne Uzbrojenie Rakietowe. Pocisk hipersoniczny będzie przeznaczony nie tylko dla Su-30, ale też dla bombowców Tu-22 i ciężkich myśliwców MiG-31BM, które obecnie dostosowywane są do przenoszenia pocisków Kindżał. 

Wracając do modernizacji, tak jak w przypadku MiGa-31, również dostosowanie Su-30SM do przenoszenia nowych pocisków wymaga poza zmianą oprogramowania i systemu kierowania ogniem, również istotnych zmian w konstrukcji. Wynika to z gabarytów pocisku Ch-32, który waży 6 ton, ma 90 cm średnicy i niemal 12 m długości. Su-30SM będzie w stanie przenosić jedynie pojedynczą rakietę tego typu na centralnym pylonie podkadłubowym, podobnie jak dzieje się to z myśliwcem MiG-31 uzbrojonym w pocisk Kindżał.

Widać spójną koncepcję w zakresie prac realizowanych na obu typach maszyn. Zapewni ona rosyjskim siłom powietrznym znaczne zwiększenie liczby pocisków naddźwiękowych a w przyszłości hieprsonicznych, które będzie można odpalić nie tylko spoza zasięgu obrony powietrznej przeciwnika ale też z dystansu niedostępnego dla jego lotnictwa. Umożliwi to zmasowane ataki na kluczowe cele przeciwnika, znacznie zwiększając szansę na ich zniszczenie. Przenosząc ciężkie pociski powietrze-ziemia dalekiego zasięgu rosyjskie samoloty wielozadaniowe Su-30SM będą mogły pełnić rolę komplementarną do bombowców Tu-22 i Su-34, zwiększając rosyjski potencjał ofensywny również na poziomie operacyjno-strategicznym.