Próba pocisku balistycznego US Army

Wykorzystany w czasie próby pocisk TACMS – schłodzony i następnie wystrzelony z wyrzutni Systemu Artylerii Rakietowej Wysokiej Mobilności (HIMARS) – zlikwidował cel oddalony o ok. 85 km. Jak zaznacza Lockheed Martin, producent pocisku, próba była kolejnym potwierdzeniem działania pocisku oraz spełniania przez niego wymagań stawianych w ramach programu EMD (Engineering and Manufacturing Development). Był to piąty z kolei test TACMS, zakończony został wynikiem pozytywnym.

Pocisk użyty w próbie został wyprodukowany w należącym do koncernu Lockheed Martin zakładzie Precision Fires Production Center of Excellence w Camden w stanie Arkansas. W ramach programu przedłużania okresu użytkowania uzbrojenia prowadzonego przez armię Stanów Zjednoczonych, unowocześnione pociski zostały wyposażone w najnowocześniejsze elektroniczne systemy naprowadzania i dodatkową zdolność rażenia celów powierzchniowych bez pozostawiania niewybuchów.

Lockheed Martin podpisał w grudniu 2014 r. warty 74 mln dolarów kontrakt z armią Stanów Zjednoczonych na przejęcie i modernizację istniejących pocisków TACMS. Proces modernizacji TACMS oznacza rozmontowanie i rozbrojenie pocisków TACMS Block 1 i 1A z głowicami kasetowymi oraz zastąpienie ich nowymi jednolitymi głowicami (zdolnymi również do rażenia celów powierzchniowych), dzięki czemu będą one zgodne z regulacjami Departamentu Obrony USA w sprawie używania broni kasetowej i wyrządzania przypadkowych szkód cywilom. Modernizacja odnawia też 10-cio letni okres trwałości magazynowej pocisków.  

TACMS pozostaje jedynym pociskiem taktycznym dalekiego zasięgu ziemia-ziemia, jaki był używany w warunkach bojowych przez armię Stanów Zjednoczonych. Pociski TACMS o zasięgu do 300 km mogą być wystrzeliwane ze wszystkich rodzajów wyrzutni typu MLRS (Multiple Launch Rocket System) oraz HIMARS, które są oferowane Siłom Zbrojnym RP w programie Homar.

W przyszłości zostaną uzupełnione przez rakiety opracowane w ramach LRPF, o zasięgu do około 500 km, zdolne do wystrzeliwania zarówno z wyrzutni HIMARS jak i M270 MLRS. Na razie program Long Range Precision Fires jest na wstępnym etapie, prace realizują zarówno Lockheed Martin jak i Raytheon. Wstępnie przewiduje się, że nowe pociski wejdą do produkcji około 2024.

Czytaj też: Przeciwrakietowy Homar? Lockheed Martin: Systemy uderzeniowe elementem obrony