Ukraińcy zniszczyli rosyjską wyrzutnię rakiet

Rosyjskie wieloprowadnicowe wyrzutnie rakietowe BM-30 Smiercz oraz ich modernizacje w postaci Tornado-S stanowiły jedno z największych zagrożeń dla ukraińskiej artylerii w pierwszych miesiącach inwazji. Zasięg wystrzeliwanych z nich rakiet pozwalał na bezpieczne prowadzenie ognia bez większego ryzyka wpadnięcia pod ogień kontrbateryjny (z paroma wyjątkami, jak np. wykorzystaniem systemu Wilcha, bazującego na Smierczu).

Przełożyło się to na ich znikome straty po stronie Rosjan, które według serwisu Oryx na dzień 29 października wynoszą… trzy egzemplarze, licząc pojazd poniżej. Za eliminację tego Smiercza odpowiadać mają żołnierze z „Grupy Łazarza”, wchodzącej w skład Gwardii Narodowej Ukrainy. Do realizacji tego zadania wykorzystano drony bombardujące oraz FPV, które z powodzeniem doprowadziły do eksplozji składowanej w Smierczu amunicji.

BM-30 Smiercz (9K58 lub 9A52-2) to rosyjska wieloprowadnicowa wyrzutnia rakiet kal. 300 mm opracowana w latach 80. XX wieku i wdrożona do służby w ZSRR w 1989 roku. Wyrzutnia składająca się z 12 prowadnic kal. 300 mm została osadzona na samochodzie ciężarowym MAZ-79111 lub MAZ-543M (9A52-2/Smiercz-M) napędzanym za pomocą silnika wysokoprężnego D12A-525A o mocy 525 KM. Pozwala to na rozpędzenie BM-30 do 60 km/h, przy masie własnej wynoszącej ponad 43 tony. Z wyrzutni wystrzeliwane są pociski rakietowe mogące razić cele na dystansie 70-130 km za pomocą różnego typu głowic bojowych, od tych klasycznych odłamkowo-burzących, poprzez chemiczne, kończąc na efektorach przenoszących miny przeciwpancerne lub przeciwpiechotne.

Obecnie tego typu systemów artylerii rakietowej używają armie takich krajów, jak: Rosja, Algieria, Azerbejdżan, Indie, Białoruś czy Syria. Jego wersją rozwojową w Rosji jest Tornado-S oraz 9A52-4 Tornado, zaś sam Smiercz stał się bazą dla kilku zagranicznych systemów rakietowych jak np. ukraińska Wilcha czy chińskie PHL-03.