Turcja wyśle swoich żołnierzy do Libii

W dzień po swojej wizycie w Tunezji (25 grudnia 2019 r.), prezydent Erdogan ujawnił, że tureccy parlamentarzyści mają przegłosować w przyszłym tygodniu projekt rządowej ustawy umożliwiający rozmieszczenie tureckich sił wojskowych w Libii. Decyzja ta ma być odpowiedzią na prośbę złożoną podobno w tej sprawie przez władze w Trypolisie.

Erdogan tłumaczył w czwartek 26 grudnia, że „pójdziemy do miejsc, do których jesteśmy zaproszeni, a nie do miejsc, do których nie jesteśmy zaproszeni”. Według tureckiego prezydenta ustawa ma być przyjęta 8 lub 9 stycznia, gdy parlament ponownie zacznie pracę po przerwie noworocznej. Ponieważ jednak partia rządowa ma większość, to przegłosowanie decyzji Erdogana będzie tylko formalnością.

Tureckie władze przygotowywały się zresztą do interwencji w Libii od ponad miesiąca. W tym czasie podpisano bowiem dwie oddzielne umowy z libijskim rządem porozumienia narodowego GNA (Government of National Accord) kierowanym przez Fajiza as-Saradża. Jedna z nich dotyczyła bezpieczeństwa i współpracy wojskowej, a druga ustalenia granic morskich we wschodniej części Morza Śródziemnego.

Te dwie umowy spotkały się z bardzo złym przyjęciem ze strony rządów krajów zachodnich. Szczególnie zaniepokojone są władze w Grecji i na Cyprze, które już zwróciły się do innych państw europejskich i ONZ o potępienie wszelkich działań pozwalających Turcji i Libii przejąć nowe akweny Morza Śródziemnego i prowadzić tam poszukiwania ropy oraz gazu. Kraje zachodnie zorientowały się dodatkowo, że ewentualna turecka interwencja w Libii zmieni charakter konflikt trwającej tam wojny domowej. Jeden z krajów NATO wesprze bowiem teraz rząd porozumienia narodowego GNA walczący z atakującymi siłami feldmarszałka Chalify Haftara we wschodniej Libii. Tak więc to NATO opowie się po jednej z walczących stron.

Erdogan uważa, że do takich działań ma pełne prawa ponieważ został poproszony o pomoc przez władze libijskie. Jak na razie minister spraw wewnętrznych w libijskim rządzie Fathi Bashagha jednak zaprzecza, by złożono już oficjalny wniosek w tej sprawie. Poinformował on jedynie dziennikarzy 26 grudnia br., że prośba do tureckiego rządu o wsparcie wojskowe w usuwaniu najemników nastąpi gdy „sytuacja ulegnie eskalacji”.

Projekt interwencji jest również mało zrozumiały ze strony Erdogana. Decyzja o skierowaniu tureckich żołnierzy dla Libii nastąpiła bowiem zaledwie w trzy miesiące po rozpoczęciu przez Turcję inwazji wojskowej w północno-wschodniej Syrii przeciwko kurdyjskiej milicji. Rząd w Ankarze chce więc jednocześnie prowadzić dwie zagraniczne misje – i to nie mające tylko charakteru działań pokojowych. Turcy już zresztą ponoszą tego koszty, ponieważ wysłali wcześniej zaopatrzenie wojskowe dla rządu GNA, pomimo embarga na broń w odniesieniu do całej Libii nałożonego przez ONZ.

Tureckie plany wojskowe w odniesieniu do Libii zaniepokoiły również władze w Moskwie. Coraz więcej wskazuje bowiem na to, że już kilkuset (według Erdogana - 2000) rosyjskich najemników (w tym członków grupy Wagnera) wspiera aktywnie walczącą z GNA Libijską Armią Narodową LNA (Libyan National Army). Zwolennikami LNA są również Zjednoczone Emiraty Arabskie, Jordania oraz Egipt.