Ukraińskie 2S9 ciągle walczą

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Wsparcie ogniem pośrednim jest bardzo cenne przy powolnym szturmowaniu linii przeciwnika, pozwalając na "zmiękczenie" jego pozycji. Samobieżne moździerze w takich działaniach sprawdzają się bardzo dobrze, operując na bliższym niż typowa artyleria dystansie, a, dzięki mobilności, mogąc szybko zmienić pozycję. W tej roli ukraińskie wojsko wykorzystuje swoje 2S9 Nona kal. 120 mm oraz Bars-8MMK o takim samym kalibrze, jednak osadzonym na podwoziu kołowym, a nie gąsienicowym. Niedługo do nich dołączą przekazane przez Litwę Panzermörser M113.

2S9 Nona to radziecki samobieżny moździerz kalibru 120 mm opracowany w latach 70. XX wieku i wprowadzony w roku 1981 na uzbrojenie Armii Czerwonej. Powstał on z połączenia gąsienicowego transportera opancerzonego BTR-D przeznaczonego dla wojsk powietrznodesantowych i systemu wieżowego ze 120 mm odtylcowym moździerzem gwintowanym. Moździerz ten pozwala na ostrzał celów oddalonych o maksymalnie 7,1-8,8 km w zależności od użytej amunicji. Szybkostrzelność zestawu określa się na 6-10 strzałów na minutę.

2S9 jest przystosowany do transportu drogą powietrzną (samolotami An-12, An-22, Ił-76, An-124 i śmigłowcami Mi-6, Mi-26). System ten może być zrzucany na spadochronie (załoga desantuje się osobno). Zrzut może być wykonywany z małej wysokości przy pomocy specjalnego spadochronu wyciągającego platformę z 2S9 z samolotu, albo z dużej wysokości na platformie desantowej wyposażonej w system spadochronów, oraz system silników rakietowych zmniejszających końcową prędkość opadania.