Rewolucyjny bezzałogowiec Ultra LEAP z USA zakończył wstępne testy

Próby w powietrzu nowego bezzałogowca rozpoczęły się w lutym 2019 r. na poligonie Dugway Proving Ground w stanie Utah. Ich zakończeniem był trwający bez przerwy dwa i pół dnia lot testowy, który przeprowadzono od 9 do 11 grudnia br. Amerykanie sprawdzili w ten sposób możliwości „lotniczej platformy o ultradługiej autonomiczności” Ultra LEAP (Ultra Long Endurance Aircraft Platform). Została ona zbudowana w oparciu o komercyjny samolot klasy sportowej, który przekształcono na w pełni zautomatyzowany system bezzałogowy z autonomicznymi możliwościami startu i lądowania.

Nawigację tego bezzałogowca zapewniono wykorzystując odporny na zakłócenia radioelektroniczne odbiornik systemu GPS. Samo kierowanie dronem  oraz odbieranie od niego informacji rozpoznawczych odbywa się za pośrednictwem satelitarnego systemu dowodzenia i kontroli. Oznacza to, że Amerykanie opracowali system globalnego zastosowania, którego wykorzystanie może być nadzorowane  z dowolnego miejsca na świecie.

Badaniami nad nowym dronem kieruje laboratorium badawcze amerykańskich sił powietrznych AFRL (Air Force Research Laboratory). Jego dyrektor – generał William Cooley wskazywał, że dzięki wykorzystaniu wielu komercyjnych, gotowych komponentów jest to rozwiązanie niezwykle atrakcyjnie cenowo, które może stosunkowo tanio zaspokoić obecne i przyszłe potrzeby jeżeli chodzi o systemy bezzałogowe sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych i innych agencji rządowych potrzebujących stałego nadzoru z powietrza.

W ten sposób wojsko USA zaoszczędzi pieniądze bez zmniejszenia niezawodności i utrudniania obsługi.

Rewolucyjny jest również sam proces opracowania tego rozwiązania. Od koncepcji do pierwszego lotu Amerykanie potrzebowali bowiem mniej niż 10 miesięcy, a system może być gotowy do faktycznych działań operacyjnych już w 2020 r. Było to możliwe, ponieważ Ultra LEAP wykorzystuje wiele podsystemów i wniosków wyciągniętych z wcześniejszego programu LEAP, również z powodzeniem prowadzonego przez laboratorium AFRL.

Dzięki przekształceniu istniejącego już samolotu powstał wtedy bezzałogowiec, który mógł wykonywać misje o długości 40 godzin. Badania wykazały, że wykonując loty bojowe przez ponad 18 000 godzin dron LEAP uzyskał jeden z najniższych wskaźników wypadkowości i wymagał najmniej czasu obsługi w porównaniu do wszystkich operacyjnych, amerykańskich bezzałogowych systemów powietrznych w swojej klasie.

W przypadku Ultra LEAP laboratorium AFRL zapowiada dalsze zmniejszenie wymagań w procesie szkolenia operatorów. Ma w tym pomóc wysoki poziom automatyzacji, który może ograniczyć działanie obsługi w trakcie operacji praktycznie tylko do planowania i nadzorowania misji. Mniej skomplikowany i czasochłonny ma być również system zabezpieczenia technicznego. To również pozwoli na drastyczne obniżenie kosztów operacyjnych wykorzystania systemu Ultra LEAP.

Następnym krokiem w pracach nad „super dronem” ma być skrócenie drogi startu i lądowania oraz zmniejszenie wymagań odnośnie lądowiska, co ma ułatwić jego wykorzystanie w czasie działań ekspedycyjnych przy ograniczonym dostępie do lotniczej infrastruktury.