Indyjskie T-90 z przeciwdronowym "daszkiem"

Pojazdy zostały zidentyfikowane jako te należące do Zachodniego Dowództwa Armii Indyjskiej, odpowiedzialnego za granicę z Pakistanem. Tym samym „modny” patent w rosyjskiej armii (z czasem przyjęty i w ukraińskiej przeniósł się tysiące kilometrów dalej. Początkowo Rosjanie opisywali je jako kontrę na przeciwpancerne pociski kierowane atakujące strop czołgu, jak Javelin. W tej roli rozwiązanie to było niewystarczające, co pokazywali Ukraińcy, eliminując wozy wyposażone w omawiany „daszek” lub jak określają niektórzy „klatkę”. Jednak jako zabezpieczenie przed zrzucanymi z bezzałogowców granatami ręcznymi lub atakami bezzałogowców kamikaze wykazuje ono pewną skuteczność, co zauważyli zarówno Rosjanie, jak i Ukraińcy.

Nie jest ono jednak pozbawione wad, często montaż „daszku” przeszkadza załodze w opuszczeniu czołgu, co w przypadku wystąpienia pożaru po trafieniu w niego może oznaczać śmierć załogantów, którzy nie zdążą opuścić dostatecznie szybko pojazd. Z czasem rozwiązanie to zostało „udoskonalone” przez Rosjan, którzy rozpoczęli stosowanie na nich także kostek ERA. Co ciekawe, tego typu rozwiązanie zauważono ostatnio w użyciu przez izraelskich pancerniaków, którzy zaczęli je montować na swoich Merkawach Mk3/4 operujących w pobliżu Stefy Gazy.

T-90S to rosyjski czołg podstawowy będący wersją eksportową T-90A, jednak bez pewnych jego elementów jak np. wszystkich elementów systemu ochrony Sztora. Uzbrojenie główne stanowi armata 2A46M-2 kal. 125 mm. Sprzężony z nią jest karabin maszynowy PKTM kal. 7,62 mm wraz z zapasem amunicji wynoszącym 2000 pocisków. Uzupełnieniem ich jest wielkokalibrowy karabin maszynowy NSW/Kord kal. 12,7 mm z zapasem amunicji 300 pocisków. Jednostkę napędową stanowi silnik V-92S2 o mocy 1000 KM. Są one używane przez kraje takie jak m.in. Rosja, Indie, Azerbejdżan, Armenia, Algieria, Turkmenistan czy Wietnam.