Indie proponują Filipinom swoją artylerię

Informację tę podał użytkownik Max Montero w serwisie X (dawniej Twitter) zajmujący się tematyką Filipińskich Sił Zbrojnych. O tym, że kraj ten jest zainteresowany indyjską artylerią, pisaliśmy w sierpniu ubiegłego roku. Wtedy to filipińska delegacja, która odwiedziła Indie, miała wyrazić zainteresowanie wspomnianym systemem artyleryjskim ATAGS. Teraz miałaby zostać wystosowana przez Indie już konkretna oferta sprzedaży zawierająca nie tylko samo uzbrojenie, ale także transfer technologii. Oprócz tego zakup byłby opłacony z udzielonej przez Indie niskoprocentowej pożyczki w ramach promowania indyjskiego uzbrojenia na świecie oraz pogłębianiu wzajemnych relacji. W przypadku podpisaniu umowy na pozyskanie systemów ATAGS byłoby to kolejny w ostatnim czasie sukces tej konstrukcji na rynku eksportowym, po tym, jak zakupiła ją Armenia.

Filipiny od kilku lat aktywnie modernizują swoją armię, posiłkując się różnymi rozwiązaniami adekwatnymi do posiadanego budżetu, który nie zawsze pozwala na kompleksowe rozwiązania. Kupno indyjskich systemów artyleryjskich ATAGS byłoby działaniem powiązanym z szeroko zakrojonym planem modernizacji filipińskich jednostek artylerii, który rozpoczął się od pozyskania 12 samobieżnych armatohaubic ATMOS 2000. W marcu zeszłego roku pojawiły się informacje o trwających analizach nad wyborem nowych lekkich haubic kal. 105 mm, które pozwolą na wycofanie docelowo około 250 M101/M102 oraz OTO Melara mod. 56. Teraz widzimy zainteresowanie bardzo nowoczesnym rozwiązaniem także ciągnionym, ale w kalibrze 155 mm. Zapewne zakup indyjskiej artylerii pozwoliłby na wycofanie przez Filipiny 12 sztuk przestarzałych haubic M114 oraz może częściowo z rozwiązań w kalibrze 105 mm. Tym samym w najbliższych latach filipińscy artylerzyści otrzymaliby naprawdę wysokiej klasy uzbrojenie, wspierane przez dalej skuteczne ciągnione izraelskie Solatam M-71.

ATAGS to indyjska holowana armatohaubica kal. 155 mm produkowana przez Bharat Forge i Tata Power SED. Prace nad nią rozpoczęto w roku 2013 w celu zastąpienia holowanych systemów artyleryjskich starszego typu używanych przez Indyjskie Siły Zbrojne, jak M-46 Sharang kal. 130/155 mm. Mimo konieczności transportu jej przez pojazd holujący np. samochód ciężarowy, posiada ona własny napęd pozwalający na m.in. zmianę pozycji. Donośność armatohaubicy określa się na nawet 48-52 km przy zastosowaniu odpowiedniej amunicji.

Docelowo zasięg ostrzału ma zostać wydłużony do 60 km, dzięki stworzeniu pocisku z tzw. ramjetem przez lokalny przemysł obronny. Obecnie na stanie Indyjskich Sił Zbrojnych znajduje się 7 egzemplarzy tego systemu artyleryjskiego, które niedawno zakończyły testy i zostały przyjęte na stan armii. Liczba ta będzie zapewne rosnąć w najbliższych latach. Powstała także wersja samobieżna oparta o podwozie samochodu ciężarowego HMV 8x8 15009. Obecnie oprócz Indii użytkownikiem tej ciągnionej armatohaubicy jest także Armenia.