Estonia przeznaczy znaczne środki na zakup amunicji do HIMARS

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Zatwierdzone środki będą wydawane na przestrzeni najbliższych czterech lat. Zakupione zostaną za nie m.in. pociski średniego zasięgu do systemów HIMARS.

"Rosyjska inwazja (na Ukrainę) na pełną skalę zdecydowanie pokazała, w którym kierunku muszą iść nasze inwestycje" - zaznaczył Hanno Pevkur, estoński minister obrony.

Nowy plan rozwoju zdolności obronnych Estonii zakłada również przeznaczenie 7,3 mln euro na wsparcia estońskich sił obrony terytorialnej (Kaitseliit).

Na południu Estonii, w prowincji graniczącej z Łotwą i Rosją, rozpoczęto prace nad budową obiektu mającego pomieścić dodatkowe siły NATO.

"Nasze bezpieczeństwo wynika nie tylko z naszych własnych zdolności, ale też ze współpracy z sojusznikami z NATO" - powiedziała Kadi-Kai Kollo z Estońskiego Centrum Inwestycji Obronnych.

Obiekt jest budowany w pobliżu poligonu; będzie zdolny pomieścić do tysiąca żołnierzy Sojuszu.

M142 HIMARS to amerykański system rakietowy mogący strzelać wieloma rodzajami pocisków rakietowych m.in. kal. 227 mm GMLRS osadzony na podwoziu samochodu ciężarowego rodziny FMTV. Został opracowany jako lżejszy odpowiednik ciężkich systemów M270 na gąsienicowym nośniku. Dziś uzbrojenie wyrzutni MLRS/HIMARS stanowią dwa typy pocisków kierowanych, oba korzystające z systemów nawigacji INS/GPS. Pierwszy to GMLRS (wkrótce uzupełniony zostanie przez GMLRS-ER o zwiększonej donośności). Każda wyrzutnia HIMARS może wystrzelić sześć takich rakiet (jeden kontener startowy). W tym samym kontenerze startowym można umieścić jeden pocisk taktyczny ATACMS, o donośności ponad 300 km.

Pociski ATACMS będą uzupełniane i stopniowo zastępowane przez nowe rakiety taktyczne PrSM, o znacznie większych możliwościach bojowych (w każdym kontenerze będą mieścić się dwie takie rakiety). Stany Zjednoczone dostarczyły Ukrainie systemy wielokrotnych wyrzutni rakietowych HIMARS, które pomogły zniszczyć rosyjskie wojskowe magazyny amunicji, węzły transportowe oraz centra dowodzenia i kontroli z dokładnością punktową, wykraczającą poza zasięg haubic, których używała Ukraina.