IVAS - Elektroniczne oczy piechura US Army [ANALIZA]

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Żołnierz chce widzieć i poznać dobrze swoje otoczenie, niezależnie czy jest to dzień, czy noc, pada deszcz, śnieg, czy jest mglisto, czy słonecznie. Czyli w każdych możliwych warunkach, tak by pewnie i efektywnie wykonywać stawiane mu zadania. Ponadto musi być pewny co do identyfikacji wykrywanych celów oraz skuteczności własnego systemu ich zwalczania. Znać położenie i siły przeciwnika oraz szybko otrzymywać nowe dane o jego wykrytych ruchach.

Dlatego w U.S. Army realizowany jest projekt Zintegrowanego Systemu Wzmacniania Wizualnego (Integrated Visual Augmentation System – IVAS), mający zapewnić pojedynczemu człowiekowi przewagę nad potencjalnym przeciwnikiem w prowadzonej walce w bliskim kontakcie. Wprowadzenie IVAS ma na celu zintegrowanie narzędzi (kluczowych systemów technologicznych) w jednym urządzeniu do zapewnienia świadomości sytuacyjnej nowej generacji (czyli w tzw. systemie użytkowania 24/7) wraz z czujnikami cyfrowymi wysokiej rozdzielczości. To tak naprawdę pojedynczy system, który usprawni rozpoznanie pola walki bliskiego kontaktu, podejmowanie decyzji oraz wykrywanie i zwalczanie wybranych celów.

Czym jest IVAS

Ten zintegrowany system wzmocnienia wizualnego zapewnia żołnierzowi dostęp do dowolnych danych w ramach prowadzenia przez nich zarówno walki, ćwiczeń, jak i treningów. Składa się z IVAS Capability Set i wchodzi w zakres odpowiedzialności Product Manager Ground Soldier Systems (PdM GSS), który obejmuje też Nett Warrior, Soldier Tactical Power oraz Tactical Communication and Protective System. Podstawowy zestaw tworzą więc gogle nowej generacji typu Head-Up Display (HUD), osobisty komputer i radio oraz bateria zasilająca typu CWB (Conformal Wearable Battery).

Wykorzystywany jest system wysokiej rozdzielczości, dostarczający zestaw funkcji w interfejsie HUD, w tym zaawansowane planowanie działania, pozycjonowanie i odtworzenie prowadzonych operacji w celu ich omówienia. Ponadto udostępniane jest kilka dodatkowych funkcji takich jak:

• przekazywanie danych z wykorzystywanej sieci wymiany informacji za pośrednictwem zaawansowanej usługi chmurowej;
• zobrazowanie celów ataku;
• identyfikacja;
• taktyczny pakiet chmurowy (TCP), który rozszerza dostarczanie z sieci dane do poziomu odpowiadającemu pojedynczemu żołnierzowi oraz zapewnia szkolenie za pośrednictwem rozszerzonego środowiska;
• narzędzia do pomiarów wydajności żołnierza (SPM);
• adaptacja architektury drużyny (ASA).

Zestaw zapewnia zintegrowaną możliwość orientacji sytuacyjnej i taktycznej dla żołnierza, pozwalając na szybsze i dokładniejsze podejmowanie decyzji w prowadzonej walce.

IVAS wykorzystuje interfejs człowiek-maszyna, aby połączyć neurologiczne przetwarzanie ludzkiego wzroku z oprogramowaniem opracowanym w celu pomocy w percepcji głębi, zobrazowaniu peryferyjnym i innych niuansach związanych z ludzkim widzeniem. Dzięki temu żołnierze będą znajdować się lepszej pozycji wyjściowej w stosunku do przeciwnika, ponieważ uzyskają dostęp do danych o lokalizacji jego sił czy istotnych szczegółach wykonywanego zadania itd.

U.S. Army nawiązała współpracę z Microsoftem, wspólnie konstruując ten system, który został oparty na zestawie HoloLens Microsoftu. Nad dalszym rozwojem i testami czuwa zintegrowany zespół, w skład którego wchodzą - Project Manager IVAS, Soldier Lethality Cross Functional Team (SL CFT), NVESD i C5ISR Prototype Integration Facility (PIF), PM Stryker Brigade Combat Team (SBCT), PM Bradley, Army Capability Manager Stryker (ACM-S ) i Bradley (ACM-B).

Polepszanie świadomości

Na terenie Joint Base Lewis-McChord żołnierze z 1-2 Stryker Brigade Combat Team (1-2 SBCT) i 3. Dywizji Piechoty wraz z zespołem IVAS testowali możliwości nowego systemu (w wersji IVAS Capability Set 3) w zakresie prowadzenia rozpoznania otoczenia oraz wymiany danych (która aplikacja byłaby najbardziej efektywna operacyjnie, ponieważ nowa technologia integruje się z większymi platformami). Również żołnierze z 2-506, 101. Dywizji Powietrznodesantowej sprawdzali swoje urządzenia użytkownika końcowego Nett Warrior w Aberdeen Proving Ground, a spadochroniarze z 1-508PIR, 82. Dywizji Powietrznodesantowej badali tzw. zintegrowane zestawy zdolności wizualnych w trakcie testów w Fort Bragg. Kontroli poddawano też funkcjonalność zastosowanej kamery, zarządzanie energią czy łatwość montażu i demontażu. Ponadto żołnierze wykorzystywali taktyczny system łączności i ochrony (TCAPS), który zapewnia ochronę ich słuchu przy jednoczesnym zachowaniu świadomości sytuacyjnej poprzez połączenie z istniejącymi taktycznymi radiotelefonami i sprzętem komunikacyjnym.

Co istotne: z raportów wynika, że zarówno załogi wozów bojowych, jak i przewożeni w nich żołnierze desantu obecnie w wielu przypadkach nie zachowują wizualnej świadomości sytuacyjnej własnej pozycji w stosunku do położenia sił własnych lub znanych pozycji przeciwnika. Ponieważ IVAS wykorzystuje czujniki wzmacniające naturalną widoczność oraz przetwarza dostępne dane powołany zespół pracuje nad tym, by w jak najlepszym stopniu zapewnić w czasie rzeczywistym widok otoczenia dla desantu ukrytego pod pancerzem.

W przeszłości przewożeni żołnierze mogli korzystać tylko z peryskopów, lub po prostu głosowo porozumiewać się z załogą. Z czasem wprowadzono dla nich monitory z przełączanym widokiem z kamer działonowego, dowódcy lub kierowcy wozu bojowego. To jednak nadal było za mało i dawało dość ograniczoną świadomość sytuacyjną w chwili opuszczania pojazdu, czyli najbardziej krytycznego momentu w prowadzonej przez nich walce.

IVAS ma to zmienić poprzez integrację z platformą bojową, czyli wykorzystaniem wszelkich zamontowanych na niej czujników i systemów (za pomocą funkcji World View 360^o See). A każdy żołnierz dzięki wyświetlaczowi typu Heads-Up będzie miał pełny wgląd w obszar 360⁰ wokół siebie. Czyli, po prostu, będzie widział przez pancerz. Ponadto taki sprzęt zapewni lepszą współpracę z załogą wozu bojowego, ułatwi pozycjonowanie na obszarze prowadzonych działań, śledzenie zlokalizowanych elementów strony przeciwnej, poruszanie się w terenie zurbanizowanym itd.

Zobrazowanie pochodzi nie tylko z czujników i sensorów wozu bojowego, ale również z BSP, robotów lądowych, systemów rozpoznawczych czy innego zestawu wykorzystywanego w obszarze prowadzonej walki.

Dowódca pododdziału będzie mógł wykryć i rozpoznać cel, a następnie zdecydować o sposobie jego zniszczenia bez konieczności natychmiastowego opuszczania wozu bojowego, który zapewnia mu i jego ludziom osłonę. Zminimalizuje to liczbę rannych i zabitych zmieni też podstawy taktyki walki pododdziału.

Obecnie wojskowi dążą do stworzenia nowego zestawu przeznaczonego dla pojedynczego żołnierza pozwalającego na efektywne obciążenie danymi oraz integrację technologii leap-ahead. Ta ostatnia jest w fazie prototypu, a testy z udziałem żołnierzy mają doprowadzić do stworzenia funkcjonalnej wersji. Program rewolucjonizuje sposób generowania wymagań dotyczących akwizycji.

Ostanie opóźnienia związane ze wdrożeniem IVAS związane są z zapewnianym polem widzenia wynoszącym 80^o, czyli dwukrotnie większym niż uzyskamy przez obecnie wykorzystywane systemy zobrazowania. Okazuje się, że ma to jednak i swoje wady, ponieważ została przesunięta granica możliwości technologii falowodowej, a pole widzenia zaczęło tracić rozdzielczość. Jednak wprowadzając niewielkie redukcje, programiści uzyskali lepszą jakość i wyraźniejsze zobrazowanie.

Podsumowanie

Rozwój j systemu IVAS zmierza w kierunku od ścieżki szybkiego prototypu MTA (Middle Tier Acquisition) do rozpoczęcia produkcji seryjnej i szybkiego wprowadzenia na wyposażenie armii. W opinii samych żołnierzy system zmieni przyszłe pole bitwy i taktykę prowadzenia walki przez pojedynczych żołnierzy i pododdział. Bowiem IVAS to dużo więcej niż tylko nowej generacji gogle, to system zwiększający świadomościowy sytuacyjną w każdym miejscu i czasie realizowanych przez żołnierzy zadań.

Program IVAS to również przykład nowego podejścia do opracowania i wdrożenia nowego systemu przeznaczonego dla wojska. Od samego początku opierał się nie na sztywno napisanych wymaganiach i opracowywaniu w zaciszu laboratoriów placówek badawczych, ale na ścisłej współpracy inżynierów i naukowców z żołnierzami. To nie tylko przyspieszyło jego rozwój, ale pozwoliło na uzyskanie sporych oszczędności. Pierwsze jednostki armii amerykańskiej mają zostać wyposażone w ten system we wrześniu 2022 r.