2 Korpus Polski ćwiczył wielodomenową obronę

Trening sztabowy przygotowywał struktury D2KP-DKL do działania w warunkach realnego zagrożenia. Żołnierze ćwiczyli działanie stanowiska dowodzenia, a także współdziałanie powietrzno-lądowe, co jest bardzo ważne ze względu na to, że nowoczesne działania obronne wymagają ścisłej koordynacji różnych rodzajów wojsk. Podczas ćwiczenia sprawdzane było współdziałanie wielu systemów walki od dowodzenia i rozpoznania poprzez wsparcie inżynieryjne, obronę przed bronią masowego rażenia, obronę przeciwlotniczą, aż po zabezpieczenie logistyczne i medyczne.

Ćwiczenia komentuje gen. bryg. Roman Łytkowski - Zastępca Szefa Sztabu ds. operacyjnych D2KP-DKL:”Ćwiczenie realizowane było również na Centralnym Poligonie Sił Powietrznych w Ustce (CPSP), gdzie uczestniczyło Taktyczne Stanowisko Dowodzenia D2KP-DKL (TAC CP). W ramach ćwiczenia Dowódca 2KP-KL zdecydował o skierowaniu TAC CP do działania na kierunku nadmorskim z uwagi na zidentyfikowane tam zagrożenie wynikające ze zwiększenia zakresu działalności szkoleniowej sił przeciwnika (rejon Obwodu Królewieckiego), co oznaczało przygotowanie do morskiej operacji desantowej”.

”W związku z tym, TAC CP otrzymało zadanie, które obejmowało wyodrębniony obszar odpowiedzialności i określone siły w podległości, a dotyczyło przygotowania do obrony zagrożonego kierunku nadmorskiego. Z uwagi na to, że był to okres przed wybuchem ewentualnego konfliktu, była to zasadniczo działalność szkoleniowa, rozbudowa inżynieryjna, działania demonstracyjne (w ramach odstraszania), kontakty i współdziałanie z sektorem cywilnym oraz tzw. próby realizacji zadania, które służyły weryfikacji przyjętego planu działania”.

”Dzięki skierowaniu TAC CP na oddzielny kierunek, Dowódca 2KP-KL w ramach ćwiczenia mógł się skupić na dowodzeniu działaniami lądowymi z głównego stanowiska dowodzenia – na głównym kierunku przyszłej obrony” – powiedział gen. bryg. Roman Łytkowski.

Warto wyjaśnić czytelnikom, że Taktyczne Stanowisko Dowodzenia, określane w skrócie jako TAC CP, to wysunięty element systemu dowodzenia, w którym dowódcy wraz ze swoim zespołem kierują działaniami wojsk w bezpośrednim kontakcie z polem walki. W odróżnieniu od głównego stanowiska dowodzenia, które znajduje się zwykle dalej od linii działań i zajmuje się planowaniem oraz koordynacją szerszych operacji, TAC CP jest mniejsze, mobilne i skoncentrowane na dowodzeniu na głównym kierunku działania.

Dzięki temu dowódca ma możliwość szybkiego reagowania na zmieniającą się sytuację, wydawania rozkazów kinetycznym elementom ugrupowania bojowego w bardzo krótkim czasie, a także utrzymywania łączności z pododdziałami, które prowadzą działania na pierwszej linii. To swoiste „nerwowe centrum” w terenie, które łączy dowódcę z żołnierzami, zapewniając, że decyzje podejmowane na wyższym szczeblu znajdują swoje odzwierciedlenie w praktycznych działaniach na polu walki.

Jak podkreślił gen. bryg. Roman Łytkowski,”Do ćwiczenia realizowanego w rejonie CPSP w Ustce Dowódca 2KP-KL wyznaczył dwa zasadnicze cele. Pierwszym było doskonalenie działania TAC CP w zakresie kierowania działaniami lądowymi na oddzielnym kierunku taktycznym. Drugim natomiast była weryfikacja w praktyce przejętej koncepcji utworzenia JAGIC, tj. połączonej komórki integracji działań powietrzno–lądowych. JAGIC jest to element wykonawczy w zakresie rażenia, który ma być wprowadzony do struktury D2KP-DKL – ze zdolnościami do monitorowania działania i kierowania wszelkimi dostępnymi środkami rażenia oraz rozpoznania, ze szczególnym naciskiem na działania głębokie – na dużych odległościach”.

”W ramach realizacji celu pierwszego doskonaliliśmy działanie TAC CP w zakresie realizacji procesu dowodzenia oraz jego taktycznego funkcjonowania jako elementu ugrupowania bojowego korpusu – jego przemieszczenia, rozwijania oraz bojowego zachowania. Cel drugi osiągnęliśmy poprzez praktyczne kierowanie przez JAGIC środkami rażenia i rozpoznania w ramach treningu w kierowaniu ogniem 1. Brygady Rakiet. Zdobyte doświadczenie i wnioski podlegają obecnie analizie i posłużą doskonaleniu koncepcji utworzenia JAGIC w D2KP-DKL oraz – po akceptacji przez szczebel nadrzędny – do wprowadzenia tego do planu rozwoju D2KP-DKL” - dodał gen. bryg. Roman Łytkowski.

JAGIC – co to właściwie jest i jak czytelnicy mogą zrozumieć jego funkcjonowanie?

Najprościej mówiąc - JAGIC to łącznik pomiędzy wojskiem w powietrzu i na ziemi – swego rodzaju integracja dwóch domen, powietrznej i lądowej. Dzięki temu działania są spójne, bardziej skuteczne i przede wszystkim bezpieczne dla własnych żołnierzy.

Współczesne pole walki to nie tylko czołgi, wozy opancerzone i żołnierze na ziemi. Ogromną rolę odgrywają także samoloty, śmigłowce i drony. Problem w tym, że działania w powietrzu i na ziemi muszą być ze sobą bardzo dokładnie zsynchronizowane – inaczej grozi to chaosem, a nawet pomyłkowym atakiem na własne wojska.

Właśnie po to powstała JAGIC – czyli połączona komórka integracji działań powietrzno-lądowych. Można powiedzieć, że to centrum dowodzenia, w którym oficerowie i żołnierze łączą wiedzę „z nieba” i „z ziemi”.

Zastępca Szefa Sztabu ds. operacyjnych D2KP-DKL gen. bryg. Roman Łytkowski podkreśla:”Wobec powyższego może nasuwać się pytanie: Dlaczego współpraca z nowoczesnym komponentem artyleryjskim jest istotna dla Wojsk Lądowych i innych rodzajów Sił Zbrojnych? „Komponent artyleryjski” jest integralną częścią wojsk lądowych, a więc i sił podległych Dowódcy 2KP-KL – stanowi element ugrupowania bojowego 2KP-KL”.

”Jakie znaczenie dla osiągnięcia powodzenia w walce mają wojska rakietowe i artyleria, tego nie trzeba sobie wyłącznie wyobrażać, bo to widać wyraźnie w wojnie rosyjsko – ukraińskiej. Są one niezwykle istotne także w kontekście tego, jaką rolę w walce ma spełniać dowództwo korpusu – komponentu lądowego. Na pierwszym miejscu należy w tej kategorii wymienić kształtowanie przestrzeni walki – ograniczanie swobody działania przeciwnika i jego potencjału bojowego w ramach działań głębokich, tak aby maksymalnie ułatwić wykonanie zadania przez walczące dywizje” - zaznacza gen. bryg. Roman Łytkowski.

”Wojska rakietowe i artyleria są efektywnym narzędziem w ręku Dowódcy 2KP-KL do realizacji rażenia, które służy wypełnieniu tej funkcji przez 2 Korpus Polski – Komponent Lądowy, tym bardziej, że na ich wyposażeniu już obecnie znajdują się środki zdolne do niszczenia obiektów głęboko w ugrupowaniu potencjalnego przeciwnika”- podsumowuje gen. bryg. Roman Łytkowski.

Wojska rakietowe i artyleria w ramach jednostek afiliowanych D2KP-DKL pełnią rolę kluczowego instrumentu do kształtowania przestrzeni działań i ograniczania potencjału przeciwnika na kierunkach operacyjnych i głębokich. Nowoczesne systemy artyleryjskie, o zwiększonym zasięgu i precyzji rażenia, znacząco podnoszą zdolność dowództwa korpusu do realizacji koncepcji działań wielodomenowych oraz wspierania manewru wojsk lądowych.

Warunkiem osiągnięcia pełnej efektywności jest pozostawanie w stałej interoperacyjności z pozostałymi komponentami Sił Zbrojnych - poprzez skoordynowane planowanie, wymianę rozpoznawczo-informacyjną oraz efektywne systemy dowodzenia i kontroli. Realizując zadania, kierujemy się również zasadami minimalizacji ryzyka dla ludności cywilnej oraz zabezpieczenia logistycznego i ochrony własnych sił.

Trening sztabowy „SPOKOJNY SZWOLEŻER-25.2” potwierdził praktyczną zdolność D2KP-DKL do prowadzenia skoordynowanych operacji powietrzno-lądowych oraz zasadność przyjętych rozwiązań organizacyjnych — w tym wysunięcia TAC CP i testów integracyjnych JAGIC. Zdobyte doświadczenia i wnioski będą teraz analizowane i wykorzystane do udoskonalenia procedur dowodzenia, planów rozwoju oraz interoperacyjności z sojusznikami. To właśnie systematyczne treningi i ciągła współpraca z partnerami NATO zwiększają naszą gotowość do obrony terytorium i podnoszą skuteczność działań w warunkach rzeczywistego zagrożenia - podkreśla ppłk Robert Białowolski.

Zadania Dowództwa 2 Korpusu Polskiego - Dowództwa Komponentu Lądowego

Dowództwo 2 Korpusu Polskiego - Dowództwo Komponentu Lądowego jest przeznaczone do realizacji zadań związanych z planowaniem użycia i dowodzeniem nowoczesnymi związkami taktycznymi przeznaczonymi do działań o wysokiej intensywności, wydzielonymi do operacji lądowej w środowisku wielodomenowym w czasie sytuacji kryzysowej i wojny w układzie narodowym oraz sojuszniczym.

2 Korpus Polski posiada zdolności do prowadzenia dalekiego rozpoznania oraz precyzyjnego rażenia z użyciem nowoczesnych systemów dowodzenia. Ważną cechą jest interoperacyjność i pełna kompatybilność z V Korpusem Amerykańskim oraz Wielonarodowym Korpusem Północny Wschód.