Pasywny radar na zmodernizowanym Reaperze

Koncern zaprojektował i rozwinął ARDS w oparciu o podstawowe moduły, których produkcja odbywa się w Hiszpanii i Wielkiej Brytanii. System ten zapewnia pasywne rozpoznanie radioelektroniczne (ELINT) na dużym obszarze, zarówno nad lądem, jak i nad morzem. ARDS pozwala na wykrywanie emiterów częstotliwości radiowych. Testy systemu na bezzałogowcu mają rozpocząć się w drugiej połowie 2017 roku. 

Pierwszy lot zmodernizowanego Predatora B ER odbył się w marcu tego roku na lotnisku zakładów General Atomics Aeronautical Systems w Palmdale w Kalifonii. Bezzałogowiec dzięki ulepszonym skrzydłom może zabierać więcej paliwa i uzbrojenia. Celem modernizacji maszyny było przede wszystkim zwiększenie autonomiczności. W tym celu zmieniono konstrukcję skrzydeł, tak by mieściły zbiorniki paliwa o więcej pojemności. Pojemniejsze zbiorniki paliwa pozwoliły zwiększyć długość lotu bezzałogowca z 27 do 40 godzin.

Zmieniono też właściwości aerodynamiczne skrzydeł (m.in. przez dodanie specjalnych spojlerów), co pozwala na bardziej precyzyjne, autonomiczne lądowanie, wprowadzono także zmiany zmiany skracające drogę startu i lądowania. Kolejną nowością było zastosowanie anten łączności zintegrowanych w konstrukcji skrzydeł. Dodano na nich również węzły do podwieszania systemów uzbrojenia. 

System CPB zaprojektowano więc tak, by spełniał wymagania zawarte w porozumieniu standaryzacyjnym NATO STANAG 4671 (NATO Airworthiness Standard for Remotely Piloted Air systems NATO/Lotnicze standardy dla zdalnie sterowanych systemów powietrznych). Skrzydła zapewniają m.in. odpowiednią ochronę przed uderzeniami piorunów czy zderzeniami z ptactwem. Pomogły w tym m.in. zastosowane do produkcji materiały kompozytowe, bardzo odporne na czynniki mechaniczne i środowiskowe.

Długie skrzydła to pierwszy element opracowany dla projektu rozwojowego nowego Predatora CPB (Certifiable Predator B), realizowanego przez koncern GA-ASI. Zgodnie z założeniami program ten ma się zakończyć certyfikacją samolotu seryjnego – planowaną na początek 2018 roku. Zmiany mają dotyczyć zarówno oprogramowania, jak i konstrukcji. Efektem ma być dron bardziej niezawodny, tańszy w eksploatacji, łatwiejszy do kontroli podczas lotu oraz zdolny do bardziej bezpiecznego działania w niekorzystnych warunkach pogodowych.