Bojowe Mastery polecą do Nigerii?

Jak informuje serwis African Inteligence, Nigeria w ramach programu modernizacji sił zbrojnych chce pozyskać nowe samoloty szkolno-bojowe firmy Leonardo Aircraft. Negocjacje trwają, ale jak donosi portal pierwsze sześć samolotów M-346 rząd w Abudży chciałby otrzymać jeszcze w bieżącym roku. Maszyny mają zastąpić w zakresie części realizowanych zadań posiadanych obecnie samoloty Alpha Jet i L-39ZA Albatros. Dotyczy to szczególnie intensywnie eksploatowanych, ponad czterdziestoletnich samolotów Alpha Jet używanych do zwalczania bojowników ekstremistycznej organizacji Boko Haram.

M-346 Master mają również służyły do szkolenia pilotów najnowszych nigeryjskich samolotów wielozadaniowych, pakistańsko-chińskich PAC JF-17 Block 2 Thunder. Zamówiono na razie 3 płatowce tego typu, ale docelowo ma być ich około 40. Pierwsze powinny dotrzeć do Abudży w listopadzie ubiegłego roku, jednak pandemia pokrzyżowała te plany i termin dostawy nie jest znany. Wprowadzenie Masterów i Thunderów pozwoliłoby na wycofanie zabytkowych już Chengdu F-7NI, czyli chińskiej kopi myśliwca MiG-21. W służbie pozostaje jeszcze co najmniej połowa z 12 maszyn dostarczonych przez chiny 15 lat temu.

Obecnie Nigeria prowadzi intensywny program modernizacji sił powietrznych, który obejmuje m. in. dostawy chińskich bezzałogowców CH-3, CH-4 i Wing Loong II, brazylijskich maszyn szkolno-bojowych A-29 Super Tucano oraz rosyjskich śmigłowców Mi-35 i Mi-17. Włoski koncern Leonardo oprócz samolotów M-346 Master ma dostarczyć do Abudży również sześć lekkich śmigłowców AW109.

Co ciekawe, o ile zostanie zawarta umowa na maszyny M-346FA lub M346LFFA (Light Fighter Family of Aircraft – rodzina lekkich samolotów bojowych), to będą one najnowocześniejszymi maszynami nigeryjskiego lotnictwa, bardziej zaawansowanymi od myśliwców JF-17. M-346 w wersji bojowej jest wyposażony w radar Grifo-346, który zapewnia możliwości naprowadzania na cele powietrzne, naziemne oraz prowadzenia identyfikacji swój/obcy (IFF). Każdy z członków dwuosobowej załogi ma do dyspozycji 6 wyświetlaczy LCD i układem sterowania w standardzie HOTAS, który umożliwia obsługę wszystkich funkcji bez odrywania rąk od drążka i przepustnicy. Maszyna posiada dziewięć punktów podwieszenia uzbrojenia, w tym prowadnice na końcach skrzydeł, przeznaczone dla pocisków powietrze-powietrze.

Master może przenosić rakiety powietrze-powietrze Iris-T, AIM-9L Sidewinder lub I-Derby (w tym w wersji ER). Na węzłach podskrzydłowych można umieścić szeroką gamę uzbrojenia: od bomb Boeing JDAM czy Roketsan Teber 81 po pociski kierowane Brimstone oraz Marte-ER, zasobniki walki elektronicznej i wiele innych. Maszyna napędza jest dwoma silnikami Honeywell F124-GA-200, co zapewnia jej dobry stosunek mocy do masy i relatywnie niskie koszty eksploatacji.