Rusza budowa australijskich patrolowców typu Arafura

Uroczystość zorganizowana 15 listopada 2018 r. w stoczni ASC w Adelaide była związana nie z klasycznym położeniem stępki, ale połączeniem dwóch bloków kadłuba okrętu patrolowego HMAS Arafura. Uruchomiono w ten sposób jedną z dwóch linii produkcyjnych, na których w ramach programu SEA 1180 Offshore Patrol Vessel ma powstać dwanaście patrolowców za około 4 miliardy dolarów australijskich. Pierwsza jednostka ma wejść do służby w 2021 roku.

Australijczycy oficjalnie mówią o budowie okrętu patrolowego, ale w rzeczywistości powstaną jednostki wielozadaniowe, przygotowane do:

• ochrony własnej strefy morskiej,
• zwalczania piractwa,
• nadzoru rybołówstwa,
• realizowania prac hydrograficznych,
• wykonywania zadań przeciwminowych,
• zwalczania skutków katastrof naturalnych,
• udzielania pomocy humanitarnej.

Dzięki takiej wszechstronności Arafury mają zastąpić w sumie aż 24 obecnie wykorzystywane australijskie okręty czterech typów:

• patrolowce typu Armidale (o długości 56,8 m i wyporności 300 ton),
• niszczyciele min typu Huon (o długości 52,5 m i wyporności 732 ton),
• okręty hydrograficzne typu Leeuwin (o długości 71,2 m i wyporności 2170 ton),
• okręty hydrograficzne typu Paluma (o długości 36,6 m i wyporności 320 ton).

W przetargu ogłoszonym przez australijską marynarkę wojenną wygrał projekt PV80 niemieckiej stoczni Lürssen, który ma być realizowany przez konsorcjum zadaniowe AMSEG (Australian Maritime Shipbuilding & Export Group). W jego skład tego wchodzą: firma Luerssen Australia i australijska grupa stoczniowa Civmec. Budowa dwóch pierwszych okrętów typu Arafura będzie realizowana w stoczni ASC w Osborne (Adelaide) w Południowej Australii, a później zostanie przeniesiona do stoczni Civmec w Henderson (Perth) w Zachodniej Australii.

Po zakończeniu programu SEA 1180 Offshore Patrol Vessel Australijczycy otrzymają dwanaście oceanicznych jednostek pływających o długości 80 m, szerokości 13 m, zanurzeniu 4 m i wyporności około 1640 ton. Będą one rozlokowane w trzech portach wojennych, rozłożonych w północnej części kontynentu australijskiego. Sześć patrolowców zostanie przerzuconych do bazy HMAS Coonawarra w Darwin (Północna Australia), cztery będą w bazie HMAS Cairns w północnej części stanu Queensland (północno zachodnia Australia), a dwa w bazie HMAS Stirling w zachodniej Australii.

Stałe uzbrojenie okrętów będzie się składało z armaty kalibru 40 mm i dwóch ciężkich karabinów maszynowych kalibru 12,7 mm. Głównym sensorem okrętu będzie dwuwspółrzędny radar obserwacji sytuacji powietrznej i nawodnej wspomagany przez głowicę optoelektroniczną i system walki elektronicznej. Całość zostanie spięta szwedzkim, okrętowym systemem walki dostarczonym przez Saab Australian.

Ważnymi elementami stałego wyposażenia mają być aż trzy abordażowo-inspekcyjne łodzie motorowe. Dwie z nich (o długości 8,5 m) będą opuszczane z burt natomiast trzecia (o długości 19,5 m) będzie wodowana i wyciągana z wody dzięki slipowi rufowemu. Okręt będzie miał również lądowisko dla śmigłowca (bez hangaru) oraz możliwość wykorzystywania bezzałogowych statków powietrznych.

Patrolowce typu Arafura będą przystosowane do przyjęcia dwóch kontenerów zadaniowych. To właśnie w nich ma być dostarczane wyposażenie specjalistyczne do realizowania np. takich misji jak zwalczanie min czy badania hydrograficzne.

Nowe patrolowce nie będą szybkie. Ich system napędowy będzie się składał z dwóch ekonomicznych silników diesla o mocy 8600 kW, co pozwoli na poruszanie się z maksymalną prędkością 20 w, zapewniając zasięg 4000 Mm. Stała załoga ma liczyć 40 osób, ale na okręcie ma się znaleźć jeszcze miejsce dla ponad 60 osób personelu specjalistycznego.