Rosjanie wyposażyli BMP-3 w lepszy pancerz i zagłuszarki

Zmiany, jakie otrzymały BMP-3 wynikają z doświadczeń rosyjskich żołnierzy na Ukrainie, którzy wielokrotnie skarżyli się na niski poziom ochrony swoich pojazdów. Odpowiedzią na to mają być dodatkowe płyty pancerza m.in. na burtach kadłuba. Zastosowanie na wozach zagłuszarek nieokreślonego typu może jednak być znacznie bardziej skuteczne, jeżeli chodzi o zwiększenie przeżywalności BMP-3 z racji na częste stosowanie przez Ukraińców do ich eliminacji dronów kamikaze. W połączeniu ze zbliżającą się zimą (krócej działająca bateria) może to znacząco utrudnić pole manewru ukraińskim żołnierzom. Oczywiście i na to jest wyjście, które jakiś czas temu zostało opracowane przez stronę ukraińską, zakładające umieszczenie na bezpilotowcu urządzenia wykorzystującego częściowo sztuczną inteligencję do sterowania nim, po zerwaniu łączności z operatorem.

Dzięki bazie danych dotyczących sygnatur celu pozwalało to na dokończenie lotu bezzałogowa i atak na rozpoznany obiekt. Nie jest wiadome, ile dokładnie zostało przekazanych ulepszonych BMP-3, jednak firma wskazuje na zmianę charakteru tego typu odbiorów na comiesięczne, potwierdzając rzeczywiście zwiększenie swoich mocy produkcyjnych. Mowa tutaj zapewne zarówno o remontach pojazdów dostarczonych z frontu, wyciągniętych z rezerwy sprzętowej, jak i produkowanych od nowa. Dotychczas Rosjanie tylko w I kwartale tego roku mieli dostarczyć armii około 100 BMP-3, zatem można przypuszczać przekroczenie liczby 300 wozów do końca grudnia. Według planów, liczba dostarczonych w tym roku BMP, BMD oraz BTR do rosyjskiej armii miała wynieść ponad 600 sztuk.

BMP-3 to gąsienicowy bojowy wóz piechoty, będący w założeniach następcą BMP-1 i BMP-2. Wprowadzono go na uzbrojenie armii radzieckiej w 1990 roku. Nie stał się jednak głównym bwp armii rosyjskiej - jak pierwotnie zakładano. Główne uzbrojenie BMP-3 składa się z gwintowanej armato-wyrzutni 2A70 kal. 100 mm, w karuzeli automatu znajdują się 22 naboje (łączny zapas amunicji to 40 naboi). Z armaty głównej można prowadzić ogień, przy szybkostrzelności praktycznej 10 strz./min, zarówno klasycznymi pociskami odłamkowo-burzącymi (ZUOF-17/19), jak i pociskami ppk rodziny 9M117 Bastion, 9M117M Kan i 9M117M1 Arkan. Te drugie pozwalają na (zależnie od wariantu) przebicie ekwiwalentu 550-750 mm stali RHA osłoniętych pancerzem reaktywnym. Pozwala to na eliminację starszego typu czołgów w przypadku trafienia w przednią półsferę wozu. Armato-wyrzutnia 2A70 jest sprzężona z armatą automatyczną 2A72 kalibru 30 mm i czołgowym karabinem maszynowym PKT.