Kontrakt na „Ratownika” anulowany. Jest decyzja MON

Okręt „Ratownik” miał być budowany na podstawie umowy podpisanej 28 grudnia 2017 r. Zadanie miało realizować konsorcjum w składzie PGZ S.A. (jako lider), PGZ Stocznia Wojenna, Stocznia Remontowa Nauta oraz Ośrodek Badawczo Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej. Okręt miał powstać w oparciu o projekt wykonany przez polską firmę projektową MMC Ship Design & Marine Consulting Sp z o.o. Początkowo planowano zakończenie budowy okrętu 30 listopada 2022 roku.

W lutym 2020 roku przedstawiciel stoczni PGZ Stocznia Wojenna informował, że: "Zakończyliśmy prace projektowe wraz z naszym podwykonawcą. Czekamy na końcowe zatwierdzenie dokumentacji projektowej. Były pewne problemy na początku postępowania z naszej strony, ale od czerwca 2018 r. praca ruszyła pełna parą z biurem projektowym MMC. Od września 2019 roku rozpoczął się proces zatwierdzania tej dokumentacji przez przedstawicieli Sił Zbrojnych RP". 

Ostatecznie program „Ratownik” został wstrzymany w kwietniu br. Według Inspektoratu Uzbrojenia nie było bowiem możliwości zaakceptowania ze względów formalno-prawnych propozycji aneksu w zakresie zmiany terminu oraz wartości umowy, złożonej przez Wykonawcę.

„W związku z przedłużającym się procesem realizacji i zadeklarowanym przez Wykonawcę wzrostem kosztów umowy na zaprojektowanie i budowę okrętu ratowniczego Ratownik Inspektorat Uzbrojenia odstąpił od realizacji kontraktu. Przedstawiona przez realizujące zamówienie konsorcjum, złożone z Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A. oraz PGZ Stoczni Wojennej Sp. z o.o., Stoczni Remontowej „Nauta” S.A. i Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Centrum Techniki Morskiej S.A., propozycja aneksu w zakresie zmiany terminu oraz wartości umowy ze względów formalno-prawnych nie mogły zostać zaakceptowane”.

Anulowanie umowy nie oznacza według Inspektoratu Uzbrojenia definitywnego anulowania programu „Ratownik”. Postępowanie może zostać bowiem wznowione po zakończeniu analiz „w zakresie możliwości finansowych zabezpieczenia bieżących i przyszłych potrzeb Sił Zbrojnych RP”. 

„Mając na uwadze obecną sytuację w kraju i na świecie oraz jej możliwy wpływ na budżet resortu obrony narodowej aktualnie prowadzone są analizy w zakresie możliwości finansowych zabezpieczenia bieżących i przyszłych potrzeb Sił Zbrojnych RP. Wyniki pozwolą na wskazanie ponownego terminu uruchomienia postępowania, którego celem będzie pozyskanie okrętu ratowniczego. Dokładamy starań, aby uruchomienie postępowania było jak najszybciej możliwe. Ministerstwo Obrony Narodowej niezmiennie stoi na stanowisku, że w proces budowy nowego okrętu ratowniczego powinny zostać zaangażowane polskie podmioty przemysłowe i badawczo-naukowe posiadające wiedzę i doświadczenia w zakresie budowy platformy i integracji systemów okrętowych”.

Przypomnijmy, że zgodnie z informacjami ujawnionymi przez Polską Grupę Zbrojeniową w czasie MSPO w Kielcach w 2018 r. nowy okręt ratowniczy miał mieć długość 95 m, szerokość maksymalną 18,8 m, zanurzenie 5 m, prędkość maksymalną 16 w i wyporność około 6000 ton.

Miała to być jednostka pływająca przeznaczona do zabezpieczenia ratowniczego działań Marynarki Wojennej poprzez wykonywanie takich zadań jak np.:

• Udzielanie pomocy i ratowanie załóg uszkodzonych okrętów podwodnych;
• Prowadzenie prac podwodnych na różnych głębokościach, w tym możliwość prowadzenia nurkowań saturowanych;
• Poszukiwanie i wydobywanie zatopionej techniki wojskowej;
• Gaszenie pożarów jednostek pływających;
• Wykonywanie zabiegów dezaktywacji i dezynfekcji w przypadku użycia broni masowego rażenia;

Dla realizacji tych zadań „Ratownik” miał być wyposażony m.in. w:

• Kompleks nurkowy do prowadzenia prac na dużych głębokościach (nurkowania saturowane) oraz leczniczej dekompresji uratowanych członków załóg okrętów podwodnych;
• System obserwacji podwodnej;
• Bezzałogowe pojazdy podwodne;
• Urządzenie dźwigowe o dużej nośności i operacyjności;
• Systemy gaśnicze do zwalczania pożarów;
• Systemy dezaktywacji i dezynfekcji;
• Lądowisko dla śmigłowców;
• Kompleks medyczny.