Budżet Pentagonu na 2021 rok. Jest niewielki spadek [ANALIZA]

Pentagon stawia na modernizację posiadanych już i nadal perspektywicznych systemów uzbrojenia, redukcję w tych obszarach gdzie to tylko jest możliwe oraz zwiększenie nakładów na prace badawczo-rozwojowe w zakresie nowych technologii i systemów walki o nią opartych. Oczywiście nie sposób jest przytoczyć wszystkich proponowanych zapisów, więc skupimy się  tylko na ich wybranej części. Ponadto należy zauważyć, że są to wstępne propozycje, które mogą jeszcze być weryfikowane i zmieniane.

Wojska Lądowe

US Army miałaby otrzymać budżet w wysokości 178 mld USD, czyli nieznacznie mniej niż w 2020 roku. Dlatego chce ograniczyć zakupy nowych systemu uzbrojenia i przeznaczać dodatkowe kwoty na programy modernizacyjne.

I tak pod wpływem wcześniejszych problemów związanych z produkcją przez koncern BAE Systems oraz zbyt optymistycznych planów zakupowych armia dokona zmniejszenia zamówień na gąsienicowe transportery opancerzone AMPV i 155 mm haubice samobieżne M109A7 Paladin Integrated Management a jednocześnie USMC na kołowe transportery amfibijne ACV.

To wszystko pomimo tego, że w 2019 roku przezwyciężono problemy techniczne i dostarczano zamawiane wozy zgodnie z harmonogramem. Zaoszczędzone w ten sposób środki  zostaną przeznaczone na inne, pilniejsze potrzeby a na kolejne lata odłożony jest wzrost zamówień na te wozy bojowe.

Z planowanych do nabycia 132 AMPV (617 mln USD) w 2021 roku US Army otrzyma tylko 32 za 193 mln USD.

Cięcia Kongresu zmusiły również  do rezygnacji w FY 2021 z programu wyposażenia bwp M2 Bradley w ASOP  Iron Fist Light Decoupled (IF-LD). W czwartym kwartale tego roku zamierzano przeprowadzić intensywne testy kilku pojazdów wyposażonych w ten system, ale plany uległy zmianom.          

Wzrost o 31 mln USD ma natomiast nastąpić w zakresie modernizacji sieci przesyłania danych (1,8 mld USD w FY 2021), chociaż sama armia chciałaby na ten cel przeznaczyć dużo więcej pieniędzy. 

Siły Powietrzne

Po raz kolejny USAF dążą do zmniejszenia eksploatowanej floty maszyn wsparcia bezpośredniego A-10 Thunderbolt II. Chodzi o redukcję na poziomie 46 maszyn lub 33% stanu obecnego posiadania (liczącego 143 samoloty).  Redukcja dotyczyłaby głównie maszyn Air National Guard (z 85  do 46) oraz  Floty Rezerwowej (z 55  do 48). To już trzecie podejście do tego tematu w przeciągu ostatnich sześciu lat i zapewne to posunięcie spotka się z oporem ze strony Kongresu.

Siły Powietrzne zamierzają też zredukować flotę  tankowców powietrznych o ponad 20 maszyn. Chodzi tu o  KC-10 Extender, których obecnie jest 56, a ma być docelowo 40 oraz KC-135 Stratotanker ze 167 do 159. Jednocześnie ma jednak nastąpić zwiększenie floty nowych KC-46A Pegasus z 40 do 44 tankowców. Ponadto flota rezerwowa miałaby otrzymać pierwsze 12  KC-46A oraz zredukować stan posiadanych KC-135 z 67 do 62 samolotów a  Air National Guard miałaby na stanie 164 KC-135 i 12 KC-46A. Daje to łącznie 493 tankowców, gdy tymczasem według dowództwa USAF minimalna ich liczba nie może spaść poniżej 479.

Niewielki spadek nakładów w budżecie na 2021 rok odnotowano również w kwotach przeznaczonych na zakup samolotów bojowych. Proponuje się 56,9 mld USD, gdy w roku budżetowym 2020 przewidywano na ten cel 57,7 mld USD.

I tak na finansowanie zakupów wielozadaniowych F-35 Lightning II (JSF) planowane wydatki spadłyby o 9,4% w roku budżetowym 2021 (czyli ok. 1,2 mld USD mniej niż w roku budżetowym 2020). USAF ma pozyskać tylko 48 takich maszyn (F-35A) a US Navy i USMC 10 F-35B i 21 F-35C. Z kolei na dalsze prace badawczo-rozwojowe i testy tych samolotów nastąpiłby wzrost kwoty o 200 mln USD do poziomu 1,7 mld USD.

Spadek nakładów odnotowałby również program bombowca nowej generacji B-21 Raider (LRSB) z zaplanowanych 2,98 mld USD w 2020 roku do 2,84 mld USD w 2021 roku. USAF utrzymuje program pozyskania lekkiego samolotu szturmowego, przekazuje do USSOCOM. Ma to zapewnić siłom specjalnym bliskie i precyzyjne wsparcie powietrzne (CAS) oraz wykonywanie na ich rzecz zadań zakresu ISR. Plany mówią o chęci pozyskania do 75 nowych maszyn. 

Marynarka Wojenna

Proponowany budżet dla US Navy i USMC na FY 2021 wynosi 207,1 mld USD (odpowiednio ponad 161 i 46 mld USD), w tym podstawa to 194,1 mld USD oraz finansowanie zagranicznych operacji to około 13 mld USD. Oznacza to spadek o prawie 3 mld USD w porównaniu z propozycją budżetu na 2020 rok.

Największe środki w planie wydatków wynoszące 70,6 mld USD przeznaczono na prowadzenie operacji i utrzymanie stanu posiadania (o około 2,6 mld USD więcej niż uchwalono na rok budżetowy 2020). Odnotowano wzrost w zakresie inwestycji związanych z modernizacją sieci, możliwości prowadzenia wojny elektronicznej i informacyjnej oraz naziemnej łączności i wyposażenia elektronicznego przeznaczonego dla USMC (wzrost o 1,3 mld USD).

Ale jednocześnie proponuje się redukcję zamówień na nowe okręty wojenne o 17% w roku podatkowym  2021, w porównaniu z finansowaniem przewidzianym w FY 2020 (spadek o 4,1 mld USD). Priorytet to nadal okręty podwodne (planuje się w 2021 roku zamówić pierwszy nowy SSBM typu Columbia) i nawodne oraz podwodne pojazdy bezzałogowe. Propozycja budżetu ponadto obejmuje około 2,9 mld USD na zamówienia i kolejne 149,9 mln USD na dalsze prace badawczo-rozwojowe oraz testy  lotniskowców typu Ford.

USN chce również zwiększenia o 200 mln USD środków na utrzymanie aktywnej floty (wzrost z 11 mld do 11,2 mld USD) oraz 13,5 mld USD na remonty i przeglądy stoczniowe (13,11 mld USD w 2020 roku). Jest to szczególnie istotne wobec rosnącej ilości stawianych okrętom zadań  i zarazem aktywności floty na morzach i oceanach.

Straż przybrzeżna (USCG) wnioskuje o 12,3 mld USD, czyli o ponad 142 mln USD więcej niż w roku budżetowym 2020. Jest to głównie spowodowane koniecznością zakupienia nowych kutrów patrolowych operujących na obszarach Arktycznych (PSC) oraz wprowadzaniem do eksploatacji kolejnych kutrów patrolowych nowej generacji (OPC).

Obrona przeciwrakietowa

Proponowany budżet Agencji Obrony Przeciwrakietowej (MDA) na 2021 rok to 9,187 mld USD, gdy tymczasem na 2020 rok wnioskowano o 9,431 mld USD, a w 2019 było to 10,491 mld USD.

MDA chce 1,9 mld USD na modyfikacje  strategicznego systemu obrony przeciwrakietowej  terytorium USA a w tym prawie 665 mln USD na opracowanie nowego systemu przechwytywania (po anulowaniu podobnego programu w zeszłym roku). Ponadto 1,2 mld USD ma być przeznaczone na  opracowanie nowej generacji RKV zastępującego obecne EKV a 832 mln USD na badania i testy systemów obrony przed bronią  hipersoniczną (w FY 2020 przeznaczono na ten cel 390,04 mln USD).

Ponad 32 mln USD miałaby pochłonąć kontynuacja programu oceny systemów wykrywających wybuchy w przestrzeni kosmicznej. W roku budżetowym 2020 wyznaczono na ten cel 27,6 mln USD, a w 2019 wnioskowano o 16,5 mln USD. Prawie 2,5 mld USD przeznaczonych ma być też na system obserwacji w podczerwieni przez specjalne satelity nowej generacji (OPIR) rozmieszczone w przestrzeni kosmicznej  (trzy na GEO i dwa na HEO oraz stacja na Ziemi) w tym  ponad 2,3 mld USD na badania i rozwój oraz 160,9 mln USD na zamówienia. 

Nowe technologie

Wzrost nakładów planowany jest w obszarach badawczo-rozwojowych, prowadzonych testach i stopniowym wprowadzeniu do eksploatacji  zaawansowanych systemów kolejnej generacji w tym zaawansowanych systemów symulacji, sztucznej inteligencji, samouczenia się czy zwiększenia przepustowości przesyłanych danych za pośrednictwem kanałów rozszerzonych o technologie sieci 5G. Łącznię na te trzy kluczowe obszary ma być przeznaczone 2,3 mld USD.

Jednak to systemy hipersoniczne będą głównym priorytetem rozwoju, a w planowanym budżecie  DoD  zażądał 3,2 mld USD na wszystkie nowe programy z tego obszaru. 

Sygnały dla naszego kraju

Również w stosunku do Polski płyną niepokojące informacje. Zlokalizowany w Redzikowie system przeciwrakietowy Aegis Ashore będzie w pełni gotowy dopiero w 2022 roku, a więc trzy lata po wstępnie planowanym terminie jego uruchomienia (grudzień 2018 roku). Spowodowane jest to problemami z jego budową, głównie ze współpracującymi  systemami sterowania energią, ogrzewaniem i chłodzeniem. MDA po  ocenie postępów prac  prawdopodobnie będzie wymagać pewnych modyfikacji zawartej już wcześniej umowy.