Rosja zmodernizuje bombowce Su-34

Su-34 powstaje w Nowosybirskich zakładach lotniczych (NAZ) im. Czkałowa wchodzących w skład Suchoj Aircraft Company. Opracowano go na bazie myśliwca Su-27 w celu zastąpienia bombowców taktycznych (frontowych) Su-24. Dotychczas dostarczono w ramach kontraktów z 2008 i 2012 roku odpowiednio 32 i 92 takie maszyny. Szacuje się, że obecnie na stanie Sił Powietrznych Rosji jest od 110 do 130 tych wielozadaniowych bombowców taktycznych a docelowe plany mówią o 200.

Od września 2015 roku Su-34 biorą czynny udział w rosyjskiej operacji wojskowej w Syrii (nawet do 14 maszyn w ramach jednej tury operacyjnej). Spowodowało, że zainteresowało się pozyskaniem tego samolotu kilka krajów. W ubiegłym roku doszło do  katastrofy dwóch takich samolotów w związku z czym czasowo zawieszono ich loty.

Su-34 ma zasięg operacyjny 4000 km (zwiększany poprzez zdolność do tankowania w locie), może rozwinąć prędkość maksymalną do 1900 km/h i przenosi do 8000 kg różnej klasy uzbrojenia typu powietrze-ziemia i powietrze-powietrze. Maszynę wyróżnia opancerzony kokpit z dwoma miejscami dla pilotów umieszczonymi obok siebie.

Prace prowadzone w ramach programu Sych dotyczyły głównie zwiększenia możliwości  zamontowanej w Su-34 awioniki. M.in. zamontowano zmodyfikowany kompleks elektronicznego zakłócania BKR-3 ELINT (Bazowy Kompleks Razwiedki-3) oraz podsystem celowania K-102M na bazie mikroprocesora Elbrus czy podsystemu radaru Sh141M. Ponadto rozszerzenie zdolności bojowych uzyskano przez dostosowanie do montażu nowych zasobników specjalistycznych (do prowadzenia rozpoznania radiolokacyjnego UKR-RL z radiolokatorem M402 Pika-M (zasięg wykrywania do 300 km), UKR-OE z systemami optoelektronicznymi (kamera Antrakt i skaner podczerwieni M433 Raduga-VM) czy wywiadu elektronicznego (UKR-RT). BKR-3 ELINT  będzie się składał z urządzenia M400A ISR opracowanego przez instytut naukowo-badawczy NII Kulon (spółka zależna Rostec State Corporation).

Mówi się również o specjalistycznym wariancie ISR Su-34, w którym zmodyfikowano stację Khibiny-10 (L175V) i zintegrowano go z nowym zasobnikiem specjalistycznym. Stację pasma C1/ V- L175V można rozszerzyć o trzy dodatkowe zasobniki WRE, a mianowicie L-175VU-1, L175VU-2 oraz L175VSh-1 (stacja pasma L). L175VSh-1 jest przeznaczony do prowadzenia walki zarówno z powietrznymi platformami wczesnego ostrzegania i kontroli, jak i naziemnymi radiolokatorami różnych systemów obrony powietrznej.

Badania w ramach projektu Sych trwały do końca 2019 roku i po części bazowały na doświadczeniach syryjskich. Ponadto samolot dostosowano do przenoszenia nowego uzbrojenia podwieszanego. Jednak te wszystkie informacje nie są do końca potwierdzone i tak naprawdę nie wiadomo jaki zakres modernizacji obejmie seryjne maszyny.