Turcja testuje przeciwbunkrowe bomby dla dronów [WIDEO]

Jak informuje Ismail Demir, szef tureckiej Prezydencji Przemysłu Obronnego (SSB), instytucji odpowiedzialnej m.in. za wprowadzanie nowych typów uzbrojenia - Naszym celem jest zintegrowanie na naszych UAV 145-kilogramowej bomby miniaturowej, która będzie składała się z dwóch różnych głowic z efektem penetracyjnym i odłamkowym. - Obecnie uzbrojenie to jest testowane na samolotach F-16, które przenoszą po 4 bomby na specjalnym pylonie. Łącznie maszyna może zabrać 8 bomb nowego typu.

W obecnej chwili jedynym źródłem informacji na temat nowej amunicji jest film opublikowany na Twitterze przez Ismaila Demira oraz skąpe publikacje prasowe. Masa całkowita nowej bomby szybującej to 145 kg i może ona osiągnąć zasięg do 100 km, prawdopodobnie podczas odpalenia przy dużej prędkości i pułapie nosiciela. Oparty module GPS/INS system naprowadzania wskazuje, iż jest to amunicja do niszczenia celów punktowych. Obecnie testowane bomby wyposażone są w głowicę penetrującą o opóźnionej detonacji, która jest w stanie spenetrować co najmniej metr betonowej osłony. W przyszłości będzie również dostępna wersja z klasyczną głowicą odłamkowo-burzącą.

Pod względem układu aerodynamicznego i budowy nowa turecka lekka bomba zdaje się być powiększoną kopią amerykańskiej GBU-53/B StormBreaker (dawniej SDB), której masa to poniżej 100 kg. Bomba Aselsan firmy waży 145 kg i posiada rozkładane skrzydła, układ sterujący z czterema statecznikami w części ogonowej oraz głowicę o masie ponad 50 kg z czepcem penetrującym.

Turcy podkreślają jej zdolność do przebijania osłony betonowej, ale warto zwrócić uwagę na to, że pokazany na filmie test trafienia odbył się na morzu. Pocisk o takich zdolnościach jak opóźniona detonacja po przebiciu osłony sprawdzi się równie dobrze przeciw umocnionym schronom jak też okrętom, choć do tego niezbędny będzie system naprowadzania umożliwiający rażenie celów ruchomych. Układ oparty o nawigację inercyjną i GPS nadaje się tylko do rażenia celów stacjonarnych. 

Głównym nosicielem dla którego opracowano ten nowy typ uzbrojenia mają być tureckie bezzałogowce bojowe, takie jak Anka czy Akinci. Będą one mogły dzięki temu niszczyć umocnione stanowiska przeciwnika, na przykład w terenie zurbanizowanym. Z pewnością jest to uzbrojenie które powstało w oparciu o doświadczenie bojowe z użycia bezzałogowców w konflikcie syryjskim i libijskim. Ze względu na zwartą budowę wzorowaną na bombach StormBraker, nie jest wykluczone że uzbrojenie to powstawało pierwotnie dla tureckich F-35.