MSPO 2025: Polskie radary będą widzieć więcej

Modernizacja obejmie łącznie 9 kompletów stacji radiolokacyjnych dalekiego zasięgu. Zamówienie w wersji podstawowej dotyczy modernizacji sześciu radarów NUR-12ME, a w wersji opcjonalnej dodatkowych trzech NUR-12M. Wartość umowy opiewa na kwotę 806,2 mln złotych brutto. W tym 562,7 mln to kwota gwarantowanego zamówienia, a pozostałe 243,5 mln złotych – zamówienia opcjonalnego.

Jak zdradza Agencja Uzbrojenia, modernizacja obejmie zmianę systemu sondowania oraz sposób obróbki sygnału echa radiowego. NUR-12M i NUR-12ME po modernizacji będą pracowały w oparciu o rozproszony nadajnik półprzewodnikowy (półaktywna antena z modułami nadawczo-odbiorczymi w wierszach antenowych) z elektronicznym sterowaniem położeniem i kształtem charakterystyk nadawczych i odbiorczych w płaszczyźnie elewacji. Ponadto nowy system nadawczy radarów zapewni im niski poziom emisji zakłóceń pozapasmowych. W ramach umowy dodatkowo zostaną przeszkoleni operatorzy, instruktorzy i obsługi remontowo-naprawcze sprzętu. Prace nad radarami zaczną się jeszcze w 2025 roku. Końcowy termin prac dla zamówienia podstawowego jest przewidziany na rok 2032, zaś opcjonalnego na 2035.

Ulepszone radary będą posiadać zdolność do wykrywania, śledzenia i klasyfikacji obiektów aerodynamicznych (klasy ABT), a także wykrywania, śledzenie oraz wychwycenie miejsca startu i upadku taktycznych rakiet balistycznych TBM. Przydatna okaże się także umiejętność wykrywania pocisków typu ARM (Anti Radiation Missile), czyli przeciwradiolokacyjnych, które same naprowadzają się na promieniowanie elektromagnetyczne wywoływane przez radar do jego zwalczenia. Inną zaletą, szczególnie po ciągle zmieniającym się współczesnym polu walki będzie wykrywanie bezzałogowych statków powietrznych, czy śmigłowców będących w zawisie, (czyli znajdujących się w jednym miejscu w powietrzu). Stacje otrzymają też możliwość identyfikacji obiektów IFF, czyli „swój-obcy” w systemie MARK XIIA z modem S. Całość zdobytych przez radary informacji będzie mogła być przekazywana do systemów zbiorczych i opracowania informacji radiolokacyjnej.

Zarówno NUR-12M, jak i NUR-12ME to radary dalekiego zasięgu, przeznaczone dla Wojsk Radiotechnicznych. Pierwszy z wymienionych wersji różni się przede wszystkim od wersji 12ME tym, że jest stacjonarny i służy na stałych posterunkach radiolokacyjnych. Z kolei NUR-12ME to wariant przewoźny. Radary takie jak NUR-12M i NUR-12ME pracują w zasadzie w sposób ciągły, także w czasie pokoju, a także stanowią podstawę systemu obrony powietrznej. W sytuacji zagrożenia są uzupełniane innymi środkami, na przykład w zakresie wykrywania celów niskolecących.