Lodołamacz Damen zabezpieczy interesy Australii na Antarktydzie

Nowy statek klasy ASRV (Antarctic Supply Research Vessel) ma w przyszłości być częścią Australijskiego Dywizjonu Arktycznego AAD (Australian Antarctic Division). Jego budowa to fragment programu AAD, który ma na celu zabezpieczyć interesy naukowe, ekonomiczne i środowiskowe Australii na Oceanie Południowym i na Antarktydzie. Ma to być również australijski wkład w światowe badania nad klimatem oraz lądowymi i morskimi ekosystemami. To właśnie dlatego w uroczystości podpisania kontraktu na budowę ASRV wzięli udział minister spraw zagranicznych Australii Julia Bishop oraz minister ochrony środowiska Greg Hunt.

Wybór Damena nie był przypadkowy, bowiem według Australijczyków: „…Damen jest wiodącą międzynarodową grupą stoczniową silnie obecną na rynkach międzynarodowych. Dodatkowo jest to firma, która buduje zarówno jednostki standaryzowane, jak i specjalistyczne: naukowe, hydrograficzne, wojenne i do działań w warunkach lodowych”. Kontrakt to także efekt wcześniejszej współpracy, gdyż grupa Serco od ponad 40 lat współpracuję z holenderskim koncernem. W tym czasie stocznie Damena dostarczyły dla Serco ponad 40 jednostek pływających wykorzystywanych w Wielkiej Brytanii i Australii.

Czytaj też: Australia zamawia 21 kutrów patrolowych

Projekt jednostki ASRV został opracowany przez duńskie biuro projektowe Naval Architects, Designer & Marine Engineers KNUD E. HANSEN, zarządzanie budową zlecono stoczni DSNS (Damen Schelde Naval Shipbuilding) w Vlissingen, natomiast sama budowa będzie realizowana przez rumuńską stocznię Damen Shipyards Galati w Gałaczu. Po ukompletowaniu statku, w Rumunii zostanie on przebazowany do Holandii, gdzie w kwietniu 2020 będzie przekazany australijskiemu odbiorcy.

ASRV będzie jednostką o wyporności 24000 ton, długości 156 m i szerokości 25,6 m, która ma mieć możliwość przełamywania pokrywy lodowej o grubości 1,65 m z prędkością około 3 w. Ma ona działać przede wszystkim na potrzeby stacji badawczych znajdujących się na wyspie Macquarie i na Antarktydzie dostarczając tam zaopatrzenie, sprzęt i wymieniając załogi. ASRV ma być również wykorzystywany w czasie klęsk żywiołowych i do ewakuacji osób z rejonów zagrożonych.

Statek ma mieć także ładownię dla 1200 ton ładunku o objętości 6500 m³. Ma to pozwolić na zabranie np. 96 standardowych kontenerów dwudziestostopowych TEU (twenty-foot equivalent unit). Wewnętrzne zbiorniki będą przystosowane do zabrania dodatkowo 1900 m³ paliwa oraz dwustu ton wody.

Poza pomieszczeniami magazynowymi, wewnątrz jednostki ma zostać przygotowana specjalna strefa dla pomieszczeń biurowych i laboratoryjnych o powierzchni ponad 500 m2. Ma to być miejsce pracy dla personelu AAD (naukowego i medycznego) liczącego aż 116 osób. Sama załoga ma być mniejsza dzięki daleko idącej automatyzacji i ma się składać jedynie z 32 marynarzy. Wszyscy mają mieć zapewnione komfortowe warunki mieszkalne w klimatyzowanych kabinach.

Do transportu sprzętu, ludzi i wyposażenia na nieprzygotowany brzeg mają służyć dwie jednostki desantowe o wyporności 35 ton, 4 pięciotonowe lekkie jednostki amfibijne klasy LARC (Lighter, Amphibious Resupply, Cargo) oraz szybkie łodzie płaskodenne klasy RHIB (każda dla 10 osób).

Szybką łączność z lądem mają zapewnić śmigłowce. Statek ma mieć możliwość zabrania 2 helikopterów średnich lub czterech lekkich. Dla ich potrzeb zostanie zbudowany hangar o powierzchni 330 m³ i lądowisko o powierzchni 760 m³.