ORP Lech płynie do Rygi

Oprócz jednostek państwa gospodarza oraz polskiego okrętu ratowniczego w uroczystościach uczestniczyć będą okręty innych bander w tym m.in. Niemiec, Szwecji, Finlandii, Litwy i Estonii. W ramach obchodów 100-lecia łotewskiej MW odbędzie się parada morska okrętów. Następnie załogi wezmą udział w ceremonii przekazania historycznych dokumentów Łotewskiej Marynarki Wojennej do Muzeum Wojennego, a także złożą wiązanki kwiatów pod Pomnikiem Wolności. W ramach wizyty na Łotwie, jednostka nosząca biało-czerwoną banderę zostanie udostępniona do zwiedzania. Do macierzystego portu ORP Lech powróci 12 sierpnia. 

Załogę okrętu pożegnała delegacja Sztabu 3. Flotylli Okrętów i Dywizjonu Okrętów Wsparcia, której przewodził dowódca 3. FO kontradmirał Mirosław Jurkowlaniec.

 ORP Lech to duży okręt przystosowany do wykonywania zadań ratowniczych, w tym poszukiwania i ewakuacji rozbitków. Może, samodzielnie i współdziałając z jednostkami nawodnymi i lotniczymi, udzielać pomocy innym statkom i okrętom w zakresie zwalczania przecieków, awarii systemu wodnego, holowania i ściągania z mielizny oraz walki z pożarami, a także w zakresie medycznym. Jednostka przystosowana jest do zadań z zakresu patrolowania i kontroli statków oraz działań na rzecz gospodarki morskiej.

 Załoga ORP Lech prowadzi prace podwodne na głębokościach do 60 metrów, a przy wykorzystaniu mieszanek oddechowych - nawet do 100-120 metrów. Dzięki temu może udzielać pomocy zanurzonym okrętom podwodnym oraz wydobywać z dna morskiego przedmioty o masie do 7 ton. Posiada ekologiczne systemy oczyszczania fekaliów oraz obojętne dla środowiska systemy przeciwpożarowe. W maju 2003 roku ORP Lech prowadził prace podwodne na transportowcu Goya, a następnie w sierpniu tego samego roku uczestniczył w pracach wydobywczych wraku samolotu Su-22. W 2007 roku przeprowadził inspekcję wraku lotniskowca Graff Zeppelin, a dwa lata później badał przyczyny i okoliczności katastrofy kutra WŁA-127 oraz współpracował z Centralnym Muzeum Morskim w Gdańsku w pracach na Zbożowcu z XVII / XVIII wieku.