USA: koszty tajnych wojskowych programów wywiadowczych

Planowo 23.1 miliarda dolarów miał przeznaczyć amerykański Kongres na potrzeby związane z budżetem Pentagonu względem zadań wojskowego wywiadu i tajnych operacji. Dotyczyło to zarówno kwestii odnoszących się do Stanów Zjednoczonych, ale też operacji zamorskich. Military Intelligence Program czyli MIP, bo nim mowa należy do jednego z najbardziej chronionych zakresów aktywności wojskowej Stanów Zjednoczonych. Nazywa się go częstokroć tzw. czarnym funduszem, chociaż pewne informacje pojawiają się o wykorzystywaniu środków z niego jeśli spojrzy się na raporty centrum analiz kongresowych.

Aczkowliek, rzeczywiście w tym przypadku, znani z transparentności Amerykanie wskazują, że nic poza ogólną kwotę nie będzie prezentowane, oczywiście z racji ochrony bezpieczeństwa narodowego. Zaś w dokumentach Pentagonu wyjaśnienie potrzeb MIT, względem opinii publicznej ma zająć dokładnie cztery zdania. Jak wskazał portal DefenseNews planiści na rok budżetowy 2020 chcieli uzyskać od amerykańskich deputowanych w Kongresie kwotę zbliżoną do tej, która została przydzielona czyli ok. 23 mld dolarów (22,95 mld). Jednakże, to sami parlamentarzyści przeznaczyli ze środków federalnych troszkę więcej pieniędzy niż zakładano w projekcie Pentagonu.

Zakłada się przy tym, że właśnie z MIP asygnowane są kwoty niezbędne do wspierania amerykańskich wojskowych priorytetów wywiadowczych na poziomach taktycznym i obronnym, przekładających się na prowadzone operacje bojowe. Część ze środków ma również wzbogacać klasyczne działania wywiadowcze podejmowane względem obcych państw, obcych struktur politycznych, etc. Beneficjentem MIP jest również dowództwo operacji specjalnych US SOCOM, których operacje specjalne mają otrzymywać wsparcie ze strony technologii wywiadowczych. Dotyczy to chociażby specjalnego wyposażenia statków powietrznych, zarówno załogowych, jak i bezzałogowych w kluczowych misjach ISR.

W roku budżetowym 2010 w Stanach Zjednoczonych miano odnotować najwyższy poziom finansowania MIP, wówczas na poziomie 27 miliardów dolarów. Co ciekawe w zeszłym roku odnotowano delikatne tąpnięcie w zakresie finansowania MIP, jeśli spojrzy się na okres ostatnich trzech lat budżetowych. Wówczas tłumaczono to przesunięciem części środków z konfliktów oraz operacji antyterrorystycznych, na działania względem klasycznych rywali Stanów Zjednoczonych – Chin i Rosji. Stąd zmniejszenie również tajnych funduszy ze szczebla taktycznego i operacyjnego, a zwiększanie finansowania aktywności na szczeblu strategicznym – również w kontekście aktywności wywiadu, w tym wojskowego.

Generalnie, w kontekście amerykańskiej wspólnoty wywiadowczej należy wskazać na dwa źródła finansowania operacji – oprócz wspomnianego wielokrotnie MIP, pojawia się również National Intelligence Program (NIP), jak również szereg innych, rozsianych programów finansowych np. Homeland Security Intelligence Program (HSIP). Dla odróżnienia od MIP, NIP jest skupiony na pokrywaniu finansowania zadań na płaszczyźnie strategicznej i wspiera procesy decyzyjne w kraju. Zaś wracając do kwestii środków przeznaczonych na MIP, to beneficjentami są przede wszystkim DIA (Defense Intelligence Agency), NGA (National Geospatial-Intelligence Agency), NRO (National Reconnaissance Office), NSA (National Security Agency) czy też US SOCOM.

(JR)