Szahidy już nie tylko atakują – teraz sieją miny

PTM-3 to radzieckiej konstrukcji mina przeciwpancerna, która do dziś znajduje się w magazynach wojsk Federacji Rosyjskiej. Jest relatywnie niewielka – waży nieco mniej niż 5 kg, a jej głowica bojowa zawiera ładunek wybuchowy o masie ok. 1,8 kg. Co ją wyróżnia? Przede wszystkim detonator magnetyczny.

Zamiast uruchamiać się na skutek nacisku (jak w klasycznych minach), PTM-3 reaguje na zmiany pola elektromagnetycznego wywołane przez zbliżające się metalowe obiekty – czyli na przykład czołgi, transportery opancerzone, ale także większe ciągniki rolnicze czy pojazdy cywilne. Wystarczy, że coś ciężkiego zbliży się do miny na odległość kilku metrów, by doszło do eksplozji.

Po zrzuceniu z drona mina automatycznie uzbraja się w ciągu około minuty i pozostaje aktywna przez kilkanaście godzin – do momentu samolikwidacji (jeśli zadziała). Niekiedy jednak nie dochodzi do samozniszczenia, co pozostawia ją aktywną i niebezpieczną nawet długo po jej zrzuceniu.

Taka taktyka służy nie tylko utrudnieniu poruszania się wojsk, ale także wprowadzeniu niepewności i strachu wśród ludności cywilnej. Farmerzy mogą bać się wjeżdżać ciągnikami na pole, drogi dojazdowe stają się potencjalnymi strefami śmierci, a żołnierze muszą każdorazowo sprawdzać teren przed przemieszczeniem się. W warunkach wojny, gdzie każda minuta i każdy kilometr ma znaczenie, taka forma sabotażu logistycznego staje się realnym narzędziem paraliżowania działań operacyjnych.

Ukraińska Policja wydała oficjalne ostrzeżenie, w którym apeluje o zachowanie maksymalnej ostrożności, szczególnie wśród kierowców i operatorów maszyn rolniczych poruszających się w rejonach niezabezpieczonych. W przypadku zauważenia podejrzanego obiektu, przypominającego minę lub wrak drona, należy natychmiast przerwać jazdę, oddalić się na bezpieczną odległość i wezwać służby. Policja zaznacza również, że nie wolno podchodzić do zestrzelonych dronów – mogą one zawierać nie tylko ładunki wybuchowe, ale też zamaskowane miny-pułapki, których działanie aktywuje się przy próbie zbliżenia lub demontażu.

Z punktu widzenia militarnego, Rosja osiąga w ten sposób duży efekt minimalnym kosztem. Drony Szachid są tanie, ich produkcja trwa krócej niż rakiet, a możliwość zrzucania ładunków w dowolnym miejscu daje im przewagę nad artylerią czy minowaniem ręcznym. Ukraina z kolei musi poświęcać cenne zasoby na ich wykrywanie i neutralizację, jednocześnie nie mogąc wykluczyć żadnej lokalizacji z listy potencjalnych celów.