Działo elektromagnetyczne strzela „seriami” [WIDEO]

Poprzez wykonanie strzelania seriami Amerykanie pokazali, że udało im się rozwiązać trzy najważniejsze problemy, jakie pojawiają się przy projektowaniu działa elektromagnetycznego.

Po pierwsze opracowano skuteczny, zautomatyzowany system dostarczania do lufy pocisku HVP (Hypervelocity Projectile), co ze względu na samą konstrukcję Railguna oraz jego wielkość wcale nie było sprawą prostą. Po drugie zbudowano układ ładowania i magazynowania energii elektromagnetycznej potrzebnej dla strzału (pocisk nie zawiera materiału wybuchowego i ładunku miotającego, jest wystrzeliwany poprzez siłę Lorentza). Po trzecie opracowano system chłodzenia konieczny ze względu na tarcie sabotu wewnątrz lufy podczas ruchu z prędkością kilkakrotnie większą niż w przypadku tradycyjnych armat.

Jak na razie cały cykl ładowania działa elektromagnetycznego trwa około 10 s. Z tego tylko 2-3 s są potrzebne na dostarczenie pocisku z sabotem i jego umieszczenie w lufie. Reszta czasu jest potrzebna na załadowanie systemu przechowywania energii elektromagnetycznej. Wcześniej zakładano jednak, że railgun ma być zdolny do wystrzeliwania 10 pocisków na minutę z prędkością wylotowa 7 Mach i energią wylotową 32 MJ. Okres między wystrzałami musi więc być mniejszy niż 6 s.