StratoBus – satelita czy dron, a może dron satelitarny?

Pojazd będzie wykonany z włókna węglowego, co zapewni lekkość konstrukcji. Niemniej, będzie w stanie unieść ładunek około 200 kg; pułap operacyjny jest planowany na wysokości ok. 20 km, w dolnej strefie stratosfery – ponad poziomem ruchu lotniczego. StratoBus będzie się charakteryzował, a stosunku do podobnych, wcześniejszych konceptów (np. Google Loon), większą wytrzymałością i zwrotnością (brak potrzeby utrzymywania stałej pozycji). Utrzymując stałe połączenie ze stacją naziemną, StratoBus będzie w stanie prowadzić szeroki zakres operacji włączając obserwację, monitoring bezpieczeństwa, usługi telekomunikacyjne (również przekaz sygnału radiowego, TV i GSM) oraz nawigacyjne. Szczególnie dużą przydatność może wykazać w monitoringu ruchu granicznego jak i morskiego.

Ciekawe rozwiązania zastosowano w segmencie zasilania w energię StratoBusa. Ten statek powietrzny będzie wyposażony w panele słoneczne wyposażone w system pozwalający na wzmocnienie energii odbieranej z promieni słonecznych niezależnie od pory roku. Ponadto będą zamontowane na burtach dwa silniki elektryczne odbierające energię wiatrową.

Pierwszy prototyp powinien być gotowy w ciągu pięciu lat. Czy stanie się realną alternatywą dla misji satelitarnych? Wszystko zależy od realizacji prototypu, oblatania go oraz kosztów wybudowania kolejnych egzemplarzy. Może okazać się, że konstrukcja zapewni lepsze narzędzie obserwacji Ziemi niż satelity (lepsza łączność, lepsze zobrazowania, itp.)