Siły zbrojne
Czy z tej dyskusji o Marynarce Wojennej coś wyniknie?
W poniedziałek 29 października br. w siedzibie PAN w Warszawie odbyła się debata na temat „Dostęp do morza zobowiązuje! Czy Polska potrzebuje Marynarki Wojennej?”.
Spotkanie organizowały: Centrum Badań nad Terroryzmem Collegium Civitas, Collegium Civitas, Instytut Jagielloński oraz Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, natomiast patronat medialny objęły portale: Defence24, Stosunki Międzynarodowe oraz miesięcznik Morze, Statki i Okręty.
Dyskusje toczyły się w dwóch panelach pod hasłami „Morza i oceany we współczesnej geopolityce” i „Stan i modernizacja Marynarki Wojennej RP – spojrzenie na perspektyw”. Niestety nie przybyli na nie: ani przedstawiciele Ministerstwa Obrony Narodowej, ani Inspektoratu Uzbrojenia, ani Marynarki Wojennej. Trochę szkoda, ponieważ spotkania tego typu pozwalają nie tylko na wymianę informacji, ale przede wszystkim wyjaśniają pewne działania, eliminując niepotrzebne spekulacje i nieuzasadnioną krytykę.
Wszyscy uczestnicy debaty byli zgodni, że siły morskie są nam potrzebne, jednak różnice pojawiały się gdy określano do czego one mają służyć i jakie mają być. Bardzo dobrze się stało, że środowiska naukowe traktują NATO nie jako pakt europejski, ale globalny, z czego wynika wniosek iż zamykanie się tylko na Bałtyku jest błędem. Opinia „Tyle Marynarki Wojennej ile sensu widzimy w morskiej polityce” wyraźnie pokazuje, że realna doktryna morska nadal jest widziana jako pierwszy etap tworzenia koncepcji rozwoju naszych sił morskich. Przy ocenie, co jest konieczne by program modernizacji MW uznano, że jest to jawność (ogólne plany powinny być opublikowane), przejrzystość (stawiają jakieś wymagania lub coś zamawiając należy wiedzieć dlaczego) i konsekwencja (co do planowania, finansowania i realizacji).
Ale najważniejszy wniosek tego spotkania to fakt, że coraz więcej ludzi orientuje się: w jakiej sytuacji znajduje się Marynarka Wojenna i że trzeba jej naprawdę pomóc.
Maksymilian Dura
