Jako pierwszy wszedł do portu niemiecki okręt FGS „Lübeck” (F124), ostatnia wprowadzono do służby (z ośmiu wyprodukowanych w latach 1982 - 1990) fregata typu F122 Bremen. Jest to jednostka wielozadaniowa – przeznaczona zarówno do zwalczania celów powietrznych, nawodnych jak i podwodnych.

Ze względu na wielkość (wyporność 3500 ton, długość 128 m i szerokość 14,4 m) niemiecka fregata została postawiona na początku Nabrzeża Polskiego. Załogę FGS „Lübeck” stanowi 219 osób. Jest to okręt zaprojektowany w latach dziewięćdziesiątych, a więc nie posiada jeszcze wyrzutni pionowego startu.

Ma za to jedną wyrzutnię ośmioprawadnicową rakiet przeciwlotniczych średniego zasięgu Sea Sparrow, dwa dwudziestoczteroprowadnicowe zestawy rakiet przeciwlotniczych krótkiego zasięgu RAM MK 49, dwie poczwórne wyrzutnie rakiet przeciwokrętowych Harpoon, dwie wyrzutnie torped zwalczania okrętów podwodnych ZOP Mark 32 kalibru 324 mm, jedną armatę OTO-Melara kalibru 76 mm oraz dwa działka Mauser MLG27 kalibru 27 mm.

Przy końcu Nabrzeża Francuskiego stanęły jak zwykle odgrodzone kontenerami dwa okręty amerykańskie: przebywający już w maju br. w Gdyni niszczyciel rakietowy typu Arleigh Burke USS „Jason Dunham” (DDG 109) oraz krążownik rakietowy typu Ticonderoga USS „Vicksburg” (CG-69). Są to jednostki różniące się wypornością (niszczyciel – 9200 t, krążownik – 9600 t) długością (155,3 m i 173 m) i szerokością (20 m i 16,8 m).

Za to oba okręty są wyposażone w taki sam, prawdopodobnie najlepszy na świecie okrętowy system walki AEGIS, który wykorzystuje dane z radaru AN/SPY-1 o charakterystycznych, czterech nieruchomych, dużych antenach ścianowych rozmieszczonych w strukturze nadbudówek.

Są to jednostki bardzo silnie uzbrojone, przy czym większość ich rakiet ukryta jest w wyrzutniach pionowego startu. Na krążownikach są to dwa kompleksy pionowego startu Mk41 po 61 stanowisk startowych, na niszczycielu są to dwa kompleksy pionowego startu Mk41 z 32 i 64 stanowiskami. W silosach tych mogą być umieszczone rakiety przeciwlotnicze Standard SM-2, Standard SM-3, Standard ERAM i ESSM, rakiety manewrujące BGM-109 Tomahawk oraz rakietotorpedy ASROC.

Są również różnice, np.: na krążowniku są dwie armaty kalibru 127 mm, dwa zestawy artyleryjskie Phalanx kalibru 20 mm i dwie poczwórne wyrzutnie rakiet przeciwokrętowych Harpoon postawione na pokładzie rufowym, natomiast na niszczycielu tylko jedna armata kalibru 127 mm, jeden zestaw artyleryjski Phalanx kalibru 20 mm i rakiety przeciwokrętowe Harpoon umieszczone w silosach.

Ciekawym okrętem dla Polaków jest turecka fregata TCG „Goksu”, która pomimo, że w Turcji jest oznaczana jako typu G, to w rzeczywistości jest jedną z wersji fregat typu Oliver Hazard Perry.

Mamy więc możliwość porównania możliwości naszych fregat typu OHP (ORP „Gen. K.Pułaski” i ORP „Gen. T.Kościusko”) z jednostką, która przeszła gruntowną w ramach programu GENEZIS - Gemi Entegre Savaş İdare Sistemi). Mieliśmy już możliwość zapoznania się z tymi zmianami w czasie wizyty w Gdyni fregaty TCG „Gaziantep” w kwietniu 2014 r. Teraz przyszła kolejna przerobiona jednostka tego typu, która w odróżnieniu od swojego poprzednika ma jeszcze m.in. wymieniony stary radar obserwacyjny AN/APS-49 na nowy SMART-S Mk2 3D oraz dołożoną ośmiostanowiskową wyrzutnię pionowego startu Mk41 dla rakiet przeciwlotniczych ESSM (widoczną na dziobie – przed rampą startowa Mk13). Turecki okręt można zobaczyć obok niemieckiej fregaty FGS „Lubeck” przy Nabrzeżu Polskim.

Kolejnym zmodernizowanym okrętem, który już wpłynął do Gdyni jest kanadyjska fregata typu Halifax HMCS „Fredericton” (FFH-337). Stanęła ona w Basenie VIII przy Nabrzeżu Oksywskim (Litewskim). Okręt został oddany po modernizacji dopiero w ubiegłym roku, a najbardziej widoczne z zewnątrz zmiany to armata dziobowa Bofors Mk3 kalibru 57 mm oraz nowy radar obserwacyjny Smart-S.