Rosyjski PAK FA równie "niewidzialny" co amerykański F-22?

Jak podkreślają Rosjanie, jest to wartość znacznie mniejsza niż w wypadku Su-27, dla którego wynosi ona 10-15 m². Skuteczna powierzchnia odbicia, czy "przekrój radiolokacyjny" (ang. Radar Cross Section - RCS) jest jednak jednak parametrem mocno teoretycznym.  

RCS jest wartością szacunkową i określa średnią ilość fal radarowych jakie są odbijane z powrotem przez opromieniowany obiekt. Konstruktorzy starają się ograniczyć tą wartość, zwłaszcza w wypadku powierzchni od przodu maszyny, gdyż zwykle to ona jest wymierzona w stronę przeciwnika. 

W wypadku myśliwca Suchoj PAK-FA w celu zmniejszanie tej powierzchni zastosowano np. pokrycia pochłaniające fale i odpowiedni kształt kadłuba, ale też wijące się jak litera "S" kanały wlotowe silników, gdyż znaczną część powierzchni odbicia stanowią wirujące łopatki sprężarki, które niczym stroboskopowe lustra odbijają fale radiowe. Specjalną warstwą absorbującą pokryto też np. osłonę kabiny pilota i sensory optyczne. 

Wygląda to bardzo efektownie, jednak z całą pewnością informacje te mają charakter mocno reklamowy. Widać to choćby z wybranego "materiału porównawczego". Co prawda Su-27 ma faktycznie RCS 10-15 m², ale już Su-30MK może się pochwalić czołową powierzchnią odbicia około 4 m². Natomiast w wypadku konstrukcji zachodnich parametry są jeszcze lepsze. Starsze wersje popularnego F-16 miały powierzchnię odbicia niemal 5 metrów, ale F-16C Jastrząb osiąga wynik około 1,7 m², a samoloty w rodzaju Eurofightera i Rafale oscylują w okolicach 1m². 

Dla samolotów piątej generacji wartość ta powinna wynosić poniżej 0,5 metra kwadratowego. Jednak wbrew danym rosyjskich mediów F-22 Raptor posiada RCS poniżej jednej tysięcznej a nie dwóch dziesiątych metra kwadratowego. Dla F-35 wartość ta ma wynosić około 0,005 m².

Tak więc albo parametry PAK-FA znacznie odbiegają od konkurencji, albo też przytoczone dane nie reprezentują jego pełnych możliwości.