Rakiety przeciwpancerne Wichr dla rosyjskiej armii. Uzbrojenie Aligatorów

Rosyjski koncern Kałasznikow, powstały z połączenia firm Iżewskij Maszynostroitielnyj Zawod (Iżmasz) i Kałasznikow, poinformował o zakończeniu realizacji dostawy pocisków kierowanych Wichr, przeznaczonych dla armii rosyjskiej. Koncern, należący do holdingu Rostec, otrzymał zlecenie na produkcję i dostawę wspomnianego uzbrojenia wiosną 2014 r. Dyrektor generalny przedsiębiorstwa Aleksiej Kriworuczko podkreśla, że kierowana przez niego firma nie tylko wywiązała się "błyskawicznie" z realizacji umowy, ale dodatkowo udało się jej zastąpić podzespoły importowane wykorzystywane w tym typie uzbrojenia częściami produkowanymi w Rosji.

Zrealizowana umowa była drugą z kolei, regulującą dostawę pocisków przeciwpancernych Wichr-1. Pierwszą zawarto w 2013 r. Łączna wartość obu kontraktów szacowana jest na ok. 13 mld rubli (około 190 mln USD po dzisiejszym kursie). Przedstawiciel producenta nie wspomniał przy tym, że realizacja poprzedniej umowy napotkała na trudności - rosyjskie ministerstwo obrony było nawet skłonne zerwać kontrakt ze względu na złą jakość pocisków, nie osiągających wymaganych parametrów technicznych. Podpisanie drugiej umowy można więc traktować jako próbę uratowania koncernu przed upadkiem grożącym mu z powodu długów.

Kierowany pocisk przeciwpancerny 9K121 Wichr (kod NATO AT-16 Scallion) opracowano pierwotnie dla śmigłowca szturmowego Ka-50, wszedł na uzbrojenie na początku lat 90. minionego wieku. Jest przeznaczony do niszczenia pojazdów opancerzonych oraz obiektów powietrznych poruszających się z prędkością do 800 km/h, zasięg szacowany jest na 10 km. Obecnie w pociski tego typu wyposażone są także samoloty Su-25T i Su-39 oraz śmigłowce Ka-52, znajduje się też na uzbrojeniu małych jednostek pływających.