Polsko-szwedzka współpraca w służbie bezpieczeństwa na Morzu Bałtyckim

Saab rozpoczął też dostawy dla Wojska Polskiego zakupionych w Szwecji granatników 84 mm Carl Gustaw. W 2024 roku do kraju dotarło już ich 192 sztuki. Dostawy są kontynuowane.

Koncern podpisał z Agencją Uzbrojenia kontrakt na dostawę dwóch okrętów rozpoznania radioelektronicznego projektu 107 Delfin. Same platformy budowane są w gdańskiej stoczni Remontowa Shipbuilding, a Saab zamontuje na nich swój system rozpoznania radioelektronicznego. Pierwszy z okrętów, czyli Jerzy Różycki został już wodowany, a drugi Henryk Zygalski zostanie wodowany w przyszłym roku. Saab ma przekazać pierwszy okręt naszej Marynarce Wojennej w 2027 roku.

Znaczenie współpracy międzynarodowej między krajami położonymi nad Morzem Bałtyckim dla zapewnienia bezpieczeństwa infrastruktury krytycznej było zawsze bardzo istotne. Jednakże od chwili wstąpienia Szwecji do NATO otworzyły się przed nami nowe obiecujące pola współpracy.

Sabotaż krytycznej infrastruktury morskiej mający wpływ na bezpieczeństwo energetyczne lub zwiększona częstotliwość ataków na infrastrukturę podwodną poza regionem Morza Bałtyckiego stanowią potencjalne zagrożenia dalszej eskalacji konfliktu hybrydowego. Aby odpowiedzieć na te wyzwania, inwestycje w zdolności prowadzenia operacji podwodnych są dziś potrzebne bardziej niż kiedykolwiek. Na pewno jedną z nich jest planowany zakup przez Polskę okrętów podwodnych Orka.

Saab jako koncern budujący jednostki tej klasy obecnie i dysponujący wieloletnim doświadczeniem w tej dziedzinie jest niewątpliwie jednym z ważniejszych oferentów w toczących się rozmowach na ten temat. Koncern obecnie buduje dla Marynarki Wojennej Szwecji dwa okręty podwodne typu A26 Blekinge. Właśnie o ten projekt oparta jest szwedzka oferta dla Polski. Oprócz samej budowy okrętów zawiera one również inne elementy współpracy wojskowo-przemysłowej obu krajów. Polskę i Szwecję łączą te same wyzwania na Morzu Bałtyckim, więc w przypadku operowania na platformach podwodnych tego samego typu pojawi się szereg korzyści nieograniczających się tylko stricte do bezpieczeństwa akwenu. Warto tutaj wymienić zwiększenie interoperacyjności, wspólne cykle szkoleniowe – zarówno w oparciu o infrastrukturę na lądzie jak i w morzu, jak również znacznąredukcję kosztów związanych tak z obsługą logistyczną jak i z operacyjnym użyciem okrętów. Efektem tak szerokiego partnerstwa jest zwiększenie dostępności operacyjnej okrętów.

Saab proponuje również rozwiązania dotyczące monitoringu Bałtyku oparte o systemy do ewentualnego zainstalowania na polskich farmach wiatrowych. Usytuowanie ich w naszej Wyłącznej Strefie Ekonomicznej na Bałtyku znacznie rozszerzyłoby nasze zdolności do wczesnego wykrywania zagrożeń. Zagrożenia te dotyczą nie tylko polskich akwenów morskich i infrastruktury na nich umieszczonej, ale również samych farm wiatrowych. Ich niezakłócona praca będzie bardzo ważna dla polskiego systemu energetycznego.